Akademicki Klub Turystyczny

Sierpień 1999. Najbardziej dzikie rejony Karpat Wschodnich wciśniete między Karpaty Marmarowskie i Bukowinę. Dojazd zajął nam chyba ze 2 doby, ostatni odcinek pokonaliśmy wynajętym „ogórkiem”, autobus jeździł raz na 2 dni.
Mistrzowskiego wyczynu dokonał Jarosław który wyjechał dzień później i odnalazł nas nocujących na Połoninie Łukawica.
Wchodzimy na Połoninę Hryniawską z Babą Ludową, Czywczyna i Budyjowską Wielką. Odwiedzamy Burkut słynący z najlepszej wody mineralnej, bratamy się z pasterzami na połoninie, oglądamy ruiny klauz na Czarnym Czeremoszu.
Maciej Mielęcki

Kilka ciekawostek.
Do Burkutu dotarliśmy wieczorem i okazało się, że to strefa zamknięta i trzeba mieć przepustkę. Noc spędziliśmy w stróżówce, rano ową przepustkę otrzymaliśmy.
Na zboczach Czywczyna znaleźliśmy Polsko-Rumuński słupek graniczny z 1927 roku (na zdjęciu).
Powrót autobusem z Iwano-Frankowska prosto do Warszawy.

Zdjęcia Tomka:

[Show as slideshow]

Zdjęcia Zbyszka:

[Show as slideshow]

Wyprawa na Ukrainę we wrześniu 1998. Uczestnicy: Maciek (kierownik), Przemo, Pio, Aga, Tomek, Obiera i dwoje znajomych. Cel główny: Połonina Równa.

Granicę przekroczyliśmy w Krościenku pociągiem do Hyrowa a potem transportem wiązanym do wioski Sil skąd wyruszyliśmy w góry. Trasa wiodła przez Jawornik do Czernogołowy, następnie Bukowcewo, przez grań Panskij Les do bazy turystycznej pod Połonina Równą, Połonina Równa, zejście pod Ostrą Horę, Ostra Hora i koniec we wsi Ljuta. podsumowując: kompletna dzicz, przemili ludzie pytający się kto nam za to płaci 🙂 i pozostałości bazy rakietowej na Połoninie Równej.

Fot. Tomek i Obiera

[Show as slideshow]