previous section previous page next page next section
CMB

Online Lectures on Bioinformatics

navigation


Suboptimal Alignments


Introduction

Jak zauważono w poprzedniej sekcji dwa białka mogą zawierać podobną strukturę trzeciorzędową. Z tego powodu możliwe jest nakładanie dwóch struktur białkowych w przestrzeni i stworzyć listę odpowiednich aminokwasów z dwóch sekwencji. Zazwyczaj będzie to pierwszy typ alignmentu, ponieważ jest to oparte na (residue pairs). W tym kontekście ten alignment jest ogólną prawdą, którą chcemy przybliżyć.

Praktyczne zastosowanie algorytmów dla problemu przedstawionego powyżej wymaga wyliczenia potrzebnych (zaangażowanych) parametrów. Mając na względzie również dalsze zastosowania będziemy używać algorytmu A-I z liniową przerwą (penalty) funkcję g(k) = a + b(k-2). Podobne udoskonalenie, które prowadzi do algorytmu A-II-l gaje się zastosować jako ten, który my stosujemy z algorytmem O(n2). Przerwy na końcach sekwencji nie będą karane. Działanie masy (w biologicznym kontekście określone jako cena macierzy) określone przez Dayhoff [DBH83], które było przedstawione w rozdziale 2.1 zostało szeroko zaakceptowane i nie będzie kwestionowane w obecnej pracy. Faktycznie nie ma szerokiego wyboru znanych algorytmów i parametrów które, zastosowane do jakiejkolwiek pary sekwencji, będzie skutkowało jako optymalny alignment, który perfekcyjnie pasuje pod względem struktury [RVA89].

Dlatego też może być to interesujące w celu rozpoznania prawidłowych odcinków alignmentu z tych, które nie zgadzają się podczas porównania strukturalnego. Narzędzie technologiczne wykorzystywane do rozwiązania tego problemu polega na obliczaniu i analizach suboptymalnych rozwiązań problemu związanego z alignmentem. Przez suboptymalne rozwiązanie rozumiemy takie rozwiązanie, którego wynik jest bardzo zbliżony do wyniku optymalnego. Badając czy i jak blisko optymalnego rozwiązania występują rozwiązania suboptymalne utworzono ideę stopnia pokrewieństwa między dwoma sekwencjami. Ponadto możemy wykorzystać to w celu określenia regionów w alignmencie, które są bardziej zbliżone do prawidłowych alignmentów niż pozostałe. Ta idea jest określona jako lokalna solidność (niezawodność) alingmentu. Suboptymalne alignmenty są użytecznie nie tylko w analizowaniu porównywania dwu sekwencji ale mogą być również stosowane do dostarczania heurystyki dla równoczesnego porównania sekwencji wielokrotnych.


Comments are very welcome.
luz@molgen.mpg.de