Niektórzy z Czachorowskich, Czacharowskich i Czahrowskich:
|
|
||
|
|
||
|
Maksymilian August Julian ur. 1828 (Kujawy) |
|
Trestram Czachorowski
1405 Trestram Czachorowski zeznaje, że zręczył Mik.
Lubiatowskiemu na sumę
1000 grz. za kogo ? (KoscZ 2, 95) ; 1405 Franciszek mieszcz.
z Kościana
upomina się u Trestrama z Czachorowa o 18 grz.; Mik.
Lubiatowski protestuje przeciw
temu, gdyż jemu wcześniej przysadzono 250 grz. z Cz. (ZSW nr
931, 975)
Wynotował Chrystian Orpel
z: „Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu”
(część 1, zeszyt 2, str. 272)
Do góry
ks. Józef Czachorowski (1741)
ur. 1741 w woj. płockim
ksiądz, proboszcz w parafii Krajkowo, dekanat raciążski
"Pleban prosty, nie mający żadnego tytułu czyli dostojeństwa tylko plebanią ks. Józef Czachorowski mający lat 34, urodzony w województwie płockim. Został prezbiterem roku Pan. 1767 dnia 13 miesiąca czerwca i do tego beneficjum [parafia Krajkowo] instytuowany jest roku Pan. 1769 11 miesiąca grudnia.
Pierwsze
postrzyżenie otrzymał w Skierniewicach archidiecezji gnieźnieńskiej d. 20
7-bris
Oprócz tego beneficjum żadnego nie ma inszego. Do niego samego należy mieć staranie o duszach w parafii znajdujących się. Nauki i egzorty duchowe pro posse sam miewa, a które bywają w szczególności o każdym sakramencie Św., o jego częściach, o pacierzu, który się co do słowa parafii wykłada, o przykazaniach Boskich, o powinnościach każdego stanu. Egzorty zaś bywają o cnotach, na przykład o miłości Boga, o miłości bliźniego, o bojaźni Boskiej, o wzgardzie Świata, o staraniu się o chwałę niebieską, o pokorze, o miłosierdziu i o innych w szczególności. Bywają i o występkach, jako to o pijaństwie, o pysze, o przywiązaniu i o innych w szczególności; do czego zażywa książek: książki WImci ks. Meffreta, ks. Wujkowskiego, książki Zwierciadła przykładów, żywotów Św. Pańskich, książki W ks. Tomasza a Cempis, teologa WImci ks. Antonina.
Przy kościele niniejszym i owszem w całej parafii żaden kleryk lub inny duchowny nie znajduje się, chyba tylko przechodzący.
Czeladzi w plebani znajduje się pięcioro, między któremi żadnej osoby nie masz podejrzany, ale i owszem być uczciwie znajdują się.
Ma niektóre książki, jako się już wyżej wspomniały w szczególności, gdzie było o książkach kościelnych; tu się tylko to przydaje, że ma teologów Buzembała i Antoine.
Opieszałość w administrowaniu Św. sakramentów parafianom nie znajduje się w ks. plebanie, gdyż do chorych za powziętą wiadomością zawsze zajdzie. W tym roku, z łaski P.Boga, żadnemu z parafianów nie przytrafiło się bez sakramentów Św. umrzeć.
Nabożeństwo czyli msza Św. w niedziele i Święta o godzinie wyznaczonej zwykła się odprawiać, gdyż ks. pleban tym końcem musiał się wzdobyć na zegarek. nabożeństwo zaś tym sposobem odprawia się: naprzód bywa Śpiewany różaniec, po nim przed nauką mawiają się akty wiary Świętej i nadziei, po nauce akt miłości P.Boga, po tym aspersja, procesja, msza Św., we mszy Św. czytanie Ewangelii, po tej czasm bywa egzorta, na koniec przypominek dusz Śp. parafianów.
Wyłączywszy chorych, żadnym inszym osobom w domach prywatnych nie bywają administrowane sakramenta.
O aprobacją do słuchania spowiedzi zawsze stara się ks. pleban, jako one i teraz ma daną sobie we Mławie podczas rekolekcji, do roku służącą.
Ustawy względem pogrzebów są w pilnej pamięci ks. plebanowi, gdyż do nich więcej nie wyciąga prócz postanowienia."
Kościół we wsi Krajkowo murowany, formy krzyżackiej z dwoma chórami, nie wiadomo przez kogo został zbudowany. "Erekcji swojej nie ma, daje się jednak słyszeć, że się w Królewcu ma znajdować."
Parafia na północny zachód od Raciąża. "Osób w tej parafii do spowiedzi wielkanocnej i komunii sposobnych znajduje się n-ro 500, których osób imiona i przezwiska specifico regestro podaje się"
"Tej parafii rozciągłość na dłuż i na szerz jest prawie na pół mili. Kolatorowie kościoła tego i beneficjum są WWIchmościPP Józef, Wiktor i Michał Kossobudzcy, do których, jako benefici saecularius presentandi należy.
"Ten kościół jest pod tytułem Św. Trójcy", nie ma szkoły ani szpitala, ani żadnej publicznej kaplicy.
Parafia Gralewo też w dekanacie raciążskim. "Tu zaś w Gralewie jest chłop imieniem Jędrzej Mularski, lat 60 mający i z żoną imieniem Konstancją w lat 50 będącą, który w pustkach szpitalnych prawie jak w chlewku mieszka, gdyż i kumina tam u nich nie masz. Tenże chłop za teraśniejszego plebana ożenił się, który z pierwszą żoną spłodzoną ma przy sobie córkę imieniem Ewę, lat blisko 40 mającą, pannę i synów dwóch (...). żona zaś jego z pierwszym mężem miała czterech synów - Michała, którego w początkach nastania swego na beneficjum tereśniejszy posesor był pozwolił na służbę Imć ks. Czachorowskiemu do Krajkowa, a ten mu się kartą obowiązał po zakończonym roku jego z rzeczymi oddać onego, lecz Imć Czachorowski przez zajście w kontrakty z ImćP Kosobudzkim o niego, rozpuściwszy go na swywolą dał mu przyczynę stamtąd ucieczki, karta zaś przy ks. plebanie zostaje."
źródło: Michał
Józef Czachorowski (1768)
Józef. W 1768
roku był żonaty z Katarzyną, córka Ignacego Rościszewskiego, cześnika
dobrzyńskiego. Zapewne to ten Józef został w 1770 roku powołany na regimentarza
konfederacji ziemi wyszogrodzkiej.
Źródło:
Czachorowski Józef (zm. 1772), marszałek wyszogrodzki w konfederacji barskiej,
z mało znanej rodziny szlacheckiej, zapewne h. Rogala, która w r. 1733 dała
Leszczyńskiemu pięciu wyborców z ziemi dobrzyńskiej i woj. płockiego. Wojaczkę
rozpoczął pod koniec r. 1767; jeżeli od początku służył przy Sawie Galickim, to
jego regimentarzem mógł zostać najwcześniej w lipcu 1770 po Dobrowolskim, ale
odbył zapewne cała forsowną kampanię od Szreńska (18-II-1770) i Płońska,
poprzez Mławę, Wysokie (listopad) aż do klęsk pod Rachowem (1-III-1771) i znów
pod Szreńskiem (16-IV). Po śmierci Sawy (maj 1771) wybrany marszałkiem, nie
zdołał odnowić jego dywizji do dawnej liczby; nie przyjął nad sobą dowództwa
ani Mikorskiego, marsz. gostyńskiego, ani Lasockiego, regim. ciechanowskiego,
ani nawet Pułaskiego, którego Generalność mianowała naczelnym konfederatem
dywizji mazowieckich. Kiedy Pułaski żądał odeń poparcia imprezy Strawińskiego,
tj. zamachu na króla, C. uchylił się i pojechał do Generalności. Po zamachu
uznał nad sobą zwierzchność Zaremby, ale nie naśladował go w unikaniu bitew:
zimą r. 1771 udał się z Onufrym Bęklewskim na Litwę i 2-II-1772 w bitwie (czy
też po bitwie) pod Doroszewiczami nad Prypecia zginął. Czy zostawił rodzinę –
nie wiadomo; w roku 1777 siedmiu Czachorowskich uczestniczyło w sejmiku
województwa płockiego, w r. 1788 trzech w sejmiku wyszogrodzkim.
Źródło: Polski Słownik
Biograficzny. T. IV, Kraków 1938 PAU.
Adam Czahrowski z Czahrowa
Źródło: Tadeusz
Mikulski „Adam Czahrowski z Czahrowa – portret literacki”, PAU, Rozprawy
Wydziału Filozoficznego, t. LXVI nr 4, Kraków 1947.
„Imię
mi krzczone Adam, Czahrowski przezwisko” (...)„Przezwisko szło z Czahrowa w
ziemi halickiej pod Rohatyniem. Używał blasku i herbu Korczak, wywodzony z
legendy węgierskiej i częsty między drobiazgiem na Rusi. Służyła znakowi nazwa
potoczna „trzy wręby denominatus” albo przenośnie trzy rzeki.”
„Polami
czahrowskimi, o których mówiono rozmaicie, od imienia
Czahrów
jako
[istnieje
możliwość – jakkolwiek mała – że mogli przywędrować z Mazowsza. Zwłaszcza w XV
i XVI w. Szlachta z przegęszczonych majątków szukała nowych na Podlasiu i Rusi.
Ale dlaczego herb inny? Herb wskazujący na pochodzenie z Węgier. A może za
sprawa inwazji Madziarów w IX wieku? Dodatkowo informacja o Czahrowie byłaby
starsza niż o Czachorowie. Więc może to nie migracja
Małgorzata
[zdaje się, że wnuczka Daniły] wdowa, pani Czahrowska w drugiej ćwierci XV w.
(a więc w latach 1425-1450), wydaje się powtórnie za mąż za bogacza Marcina
Rosusza ze Sławina (wojewoda halicki) zdołała zapewnić synom z pierwszego
małżeństwa: Jerzemu, Iwaszce i Stanczulowi) piękną fortunę znacznie
wykraczająca poza Czahrów oraz wyp
[tu
mała dygresja: sąsiedztwo Czahrowa i Łyczyńcka oraz Czachorowa i Łukoszyna.
Jeśli obie nazwy pochodziły od charakterystyk terenu: czacharów i łęgu, to
podobieństwo jest uzasadnione. Jeśli nie, to wygląda to iście tajemniczo i
sugeruje
Następna generacja Czahrowskich: bracia
Bartłomiej, Jerzy i Michał jeszcze opływają w dostatek. Bartłomiej uzyskuje
część Czahrowa, stawy Wielki i Błoński i cześć gajów Malinów i Brzozów; Jerzy –
pola czahrowskie: Czuczkowo, Malkowo, Jaszkowo alias Josypowo; Michał –
Łuczyńce.
W bliskim zapewne pokrewieństwie z tą
generacja znajduje się Feliks Czahrowski, dziad Adama. Imię Feliks zastępowało
w życiu ruskim Fiedke, lecz mówi się o nim Szczęsny, dożył 118 lat. Jako rycerz
brał udział w bitwach (Sokal 1519, Obertyn 1531, z tatarstwem nad Seretem 1538.
Umarł miedzy kwietniem
Synowie
Piotr ożeniony z Małgorzatą, Walenty alias Wasyl i Jerzy wzięli części równe
(pół Łuczyńca i pół Czahrowa). Szybko rozpoczął się spór o granice miedzy
braćmi. Najstarszy Piotr zabił Jerzego. Potem rozpoczyna się seria procesów,
zajazdów i niekończących się kłótni. [wystarczyło trzy pokolenia aby nadział
wsi został rozdrobniony!] Walenty zabił brata Piotra („głowa za głowę”) – r. 1572.
Niedorosłe
potomstwo bratobójcy Piotra stanowili: Adam ur. w poł. lat sześćdziesiątych,
Feliks alias Szczęsny noszący imię dziadka Mikołaj, oraz córki Anna (z męża
Chocimierska) i Zofia (mąż Stanisław Stogniew.
Adam młody junak i hulaka. Już wkrótce
(11 luty 1580) na skargę sióstr Czahrowskich i ich spadkobierców sąd grodzki w
Haliczu wyrzekł banicje na braci: Adama, Feliksa i Mikołaja. Potem pojawiały
się kolejne wyroki. Adam Czahrowski wyrusza „w Polskę”, bierze udział w elekcji
1587, wielu burdach i potyczkach, potem uczestniczy w wojnach na Węgrzech,
udział w wojnach z Turcją 1593, 1596. Potem wrócił za Śląska do Poznania, [czy możnaby tym
wytłumaczyć pochodzenie zarówno Czachorowa pod Krobią jak i wsi Czachory? – nic
w książce nie ma o potomkach Adama... Może oni tam osiedli i stąd nazwy wsi –
ich dóbr?– ale byłoby to zbyt późno o co najmniej 100-150 lat] brał udział w sejmie 1589.
W 1597 w Poznaniu składa rękopis swojej książki. Umarł być może we Lwowie 1599
chyba od zarazy.
Szczegóły w/w
książce.
Franciszek Czacharowski 1888-1961 s. Mariana
„Mój ojciec, Franciszek Czacharowski, urodził się 22 grudnia 1888 roku w Marcinkowie, powiat ostródzki (wówczas Niemcy) jako pierwszy syn Mariana i Marianny z domu Kołakowskiej (Kułakowskiej). W domu panowała atmosfera patriotyczna; ojciec Franciszka a mój Dziadek wrogo ustosunkowany do rządów cesarza abonował polskie gazety „Gazetę Olsztyńską” i „Pielgrzyma”. Dziadek był przecież synem powstańca (z Powstania Listopadowego). To on wyniósł tradycję walki o polskość ludu mazurskiego ze swego domu i zaszczepił swoim synom. Wszyscy mężczyźni byli zaangażowani w walkę o niepodległość państwa polskiego. W roku 1912 Franciszek wraz ze swoim ojcem, matka i bratem Janem był sądzony w Nidzicy za pracę polityczną. Wszyscy wówczas, poza nieletnim Janem, zostali skazani na karę dwu miesięcy więzienia.
W okresie plebiscytowym Ojciec ukończył czterotygodniowy kurs agitatorów, który zorganizowano w Domu Polskim w Szczytnie. Osiemdziesięciu przyszłych agitatorów szkolili dwaj profesorzy z Warszawy, a kierownikiem kursu był warszawski poseł partii robotniczej Herz.
Ojciec równocześnie pracował w Komitecie
Plebiscytowym w Olsztynie. Po ukończeniu kursu skierowany został do Mrągowa
(Sensburg), gdzie jako agitator obwodowy organizował zebrania plebiscytowe. Co
niedziela w innej miejscowości odbywały się zebrania ogólne, na które wozami
drabiniastymi zjeżdżali mieszkańcy okolicznych wiosek. W dni powszednie Ojciec
dostarczał mieszkańcom wsi materiały propagandowe, książki i gazety oraz
mazurskie kalendarze pisane gotykiem po polsku. Jego aktywna działalność nie
uszła jednak uwadze niemieckich bojówkarzy, którzy za wszelką cenę chcieli go
unieszkodliwić. Pewnego dnia wracając z zebrania Ojciec został przez nich
napadnięty i okrutnie pobity. Cudem uszedł wówczas z życiem dzięki pomocy francuskiego
wojska. Obrażenia, które odniósł, były tak ciężkie, że musiał poddać się
dłuższemu leczeniu w szpitalu olsztyńskim. Mimo tego po powrocie do zdrowia
wrócił na swoją placówkę w Mrągowie i energicznie zabrał się do pracy. Nie
szczędził sił i zdrowia, by tereny powierzone jego pieczy wróciły do Macierzy.
Mieszkał tam w budynku, w którym mieściło się biuro polskiego powiatowego
okręgu plebiscytowego. Jego kierownikiem był p. Pietrzak, zaś zastępcą p.
Szczodrowski.
Niemieccy agitatorzy, m.in. Worgitzky, głosili w prasie, ulotkach, na zebraniach, że Polska jest państwem „sezonowym”, że wkrótce upadnie. Przeciwko takim ocenom występował, między innymi, Ojciec korzystając z „Gazety Olsztyńskiej”, „Mazura” i wielu polskich ulotek. Praca agitatora równała się wówczas służbie żołnierza frontowego – każdego dnia w terenie mogła grozić śmierć lub kalectwo.
Po przegranym plebiscycie, z chwilą opuszczenia Mrągowa przez wojska alianckie, Ojciec potajemnie opuścił miasto. Uważał, że poniesiona klęska była następstwem kilku czynników: panoszenia się pruskiej administracji, braku należytej ochrony ludności polskiej ze strony komisji alianckiej, terroru bojówek Worgitzkyego, wreszcie fałszerstw dokonywanych przez administrację i niemiecką komisję plebiscytową. Z Nadrenii i Westfalii sprowadzono przecież dziesiątki tysięcy Niemców, natomiast wielu Polakom mającym prawo do głosowania nie pozwolono przyjechać. Komisje niemieckie gdzie tylko mogły utrącały głosy polskie wpisując na listy uprawnionych do głosowania setki dawno nie żyjących Niemców.
Ojciec był działaczem o szczerej, polskiej duszy, oddanym sprawie polskiej na Warmii i Mazurach. Plebiscyt 1920 roku uznał za jedną z największych krzywd wyrządzonych polskiej ludności na tych terenach. W działalność plebiscytową włączył się również brat Ojca, Jan. Mimo młodego wieku brał czynny udział w pracach agitatorskich, za co został odznaczony.
Po przegranym plebiscycie Dziadek z częścią rodziny osiedlił się w Tuszewie koło Lubawy, zamieniając swoje gospodarstwo w Marcinkowie (powiat Ostróda). Tak bardzo chciał żyć w Polsce... Zaś mój Ojciec gospodarował na swoim gospodarstwie w Lewałdzie Wielkim (gmina Dąbrówno) do roku 1923 (...).
W noc wigilijna 1923 roku Ojciec nielegalną drogą udał się do Tuszewa i tam już pozostał, sprowadzając rodzinę. W Lewałdzie Wielkim pozostało po nim gospodarstwo położone na wprost szkoły. Od tego roku Tuszewo stało się rodzinną wsią Czacharowskich.
Tuszewo, dawniej Tynwałd, niem. Tunwalde – w r. 1452 Tynwalde (...).
Propolska działalność mojego ojca została wysoko oceniona w Drugiej Rzeczypospolitej – został odznaczony w r. 1936 Krzyżem Wielkopolskim i Medalem Niepodległości. „Ocenili” ja także Niemcy w czasie II wojny światowej. Już 3 września 1939 roku o godz. 700 rano gestapo z Selbstschutz zabrało ojca jako zakładnika do Iławy, a po zakończeniu wojny z Polską do obozu w Kurchechen. Właśnie za działalność plebiscytową Ojciec był sądzony przez gestapo.
W listopadzie 1939 roku na gospodarstwie zjawił się komisarz wykonawczy (Treuhander), Niemiec, Frydrych z Westfalii. Pamiętam go w gumowym płaszczu i drewniakach. Frydrych został pozbawiony naszego gospodarstwa, a 1 kwietnia 1941 roku na gospodarstwie osiedlono Niemca z Besarabii. Rodzina nasza cudem uniknęła wywózki do obozu w Potulicach, gdyż od pewnego czasu Mama z młodszym rodzeństwem nie nocowała w domu. Niemcy bowiem mieli zwyczaj nocnego wpadania do domów, dawali godzinę na spakowanie, po czym furmankami transportowali wysiedleńców do najbliższej stacji kolejowej, a stamtąd do obozu.
Po wysiedleniu rodzina mieszkała w Jagodzinach (Ketzwalden – powiat ostródzki) w majątku Jaroskiewitza. W majątku tym ciężko pracowaliśmy do końca wojny.
W styczniu 1945 roku wróciliśmy do Tuszewa. Oba domy mieszkalne były spalone, stodołę rozwali czołg, a budynki inwentarskie były w opłakanym stanie. Dzieła zniszczenia dokonali, o ironio, wyzwoliciele – wojska rosyjskie.”
Źródło: Kazimierz Czacharowski, Olsztyn 1995, maszynopis
Maksymilian August Julian Czachorowski (Kujawy, ur. 1828)
1. Data i miejsce
ur. 29.09.1828r. w Ludwigsfelde k/Bromberg czyli Pyszczyn k/ Dobrcza ,zmarł
w 1904 r. w Suchatówce (Suchowice) koło
Gniewkowa.
2.
Rodzice: matka – Ludwika Geschke
( Geszke ) ur. ok. 1800r. córka Fryderyka i Beaty
Rohmann zm. ok. 1835r. w
Wąwelnie
ojciec -
Tadeusz Czachorowski ur. ok. 1799r. zmarł
między 1852-56r.
3.
Żona – 1. Apolonia Siemiontkowska (wdowa lat 50), ślub w Gniewkowie
1856, zm. ok.1866
2. Leokadia z domu Rzążewska
(wdowa, I voto Ziętara), ślub 30.06.1867r. par. Grabie
4. Dzieci (z Leokadii),
- Leokadia
Czachorowska (ur.07.08.1871; zm.
27.08.1878r.) ur. w Wygodzie zm. w Dębińcu
- Waleria Czachorowska (ur.1873 zm.25.02.1876 ) ur. w
Wygodzie zm. w Dębińcu
- Franciszek Czachorowski ( ur. 03.07.1876 w Dębińcu, zm.
20.06.1958 w Słońsku), żona Helena Polanowska, ur. 24.01.1884 w m.
Brzeczka, zm. 17.06.1953 r. w Słońsku, ślub 03.02.1901 par. Grabie.
(Franciszek, pradziadek Anny
Czachorowskiej)
- Leon Czachorowski ur. 17.03.1902r. w Suchatówce,
zm. 18.12. 1981, Mamlicz,
żona
Władysława Górska ur.15.08.1905r. w m. Annowo ; ślub 26.06.1928r. par. Lisewo
Kościelne
- Sylwester Czachorowski
ur.23.09.1904r.Suchatówka, zm.04.08.1992r. Słońsko
Żona
Maria Szafarczyk ur. 06.02.1911r.w m. Krasiejów , zm. 01.10.1989r.Słońsko
- Stanisława Czachorowska ur. 22.02.1906r.
Suchatówka. zm. 22.07.1976r., mąż Apolinary Jankowski ur.25.10.1902r.
zm.01.03.1974r.
- Edmund Czachorowski ur. 08.11.1907r.Suchatówka,
zm.01.11.1979r.Żnin , żona
Helena
Erdmann ur. 1911r. , zm. 26.12.1980 Żnin , ślub w 1932r.
- Leokadia Czachorowska ur.
07.01.1909r.Suchatówka, zm. 03.01.1978r. Jaksice, mąż Antoni Czajkowski
ur. 27.04.1902r. zm. 22.02.1946r.Jaksice , drugi mąż Franciszek Tomelka
ur. 03.02.1914r. zm. 24.02.1998r.
- Władysław Czachorowski ur. 15.03.1910r., zm.
05.04.1910r. Suchatówka
- Stefania Czachorowska ur. 30.04.1911r.Słońsko
zm.1952r. mąż Tomasz Loch ur. 1905. zm. 1947r. ślub. 08.02.1938r.
par.Szadowice
- Kazimierz Czachorowski ur. 13.11.1913r.Słońsko,
zm. 29.05.1986r.Inowrocław, żona
Edwina
Jakubowska ur. 1922r. , ślub 31.08.1941r.
- Tadeusz Czachorowski ur. 19.04.1914r.Słońsko,
zm. 19.08.1970r.Szubin, żona Janina
Zając.
- Roman Czachorowski ur. 05.09.1915r. Słońsko, zm.
18.07.1986r. Słońsko, żona
Marianna
Szymańska ur. 17.08.1927r. w Brześciu Kujawskim zm. w 2009r. Słońsko,
ślub
01.07.1948r. par. Brześć Kujawski
- Tekla Czachorowska ur. 23.09.1916r.Słońsko, zm.
25.04.1992r. Inowrocław, mąż Jan Zarembski, ślub. 12.04.1947r. par.
Szadłowice ; drugi mąż Walenty Książkiewicz
- Władysława Czachorowska ur. 06.03.1918r.
Słońsko, zm. 11.08.2003r. Inowrocław, mąż Sylwester Stempiński
ur.12.12.1905r. zm.15.02.1984r. Inowrocław , ślub 30.04.1946r. par.
Szadłowice
- Mieczysław Czachorowski ur.29.07.1919r.Słońsko,
zm.20.02.1999r. Słońsko, żona
Kunegunda ur. 18.11.1925r. zm. 15.09.1990r.
Słońsko
Jan
Czachorowski ur. 07.04.1921r.Słońsko, zm. 17.11.2000r. Złotniki Kujawskie ,
żona Jadwiga Kazimierska ur.26.12.1929 r. ślub 26.12.1947r. w par. Lisewo
Kościelne
- Józef Czachorowski ur. 14.02.1923r. Słońsko, zm.
01.1962r. Marcinkowo , żona Helena Bystrzycka ur. 09.01.1923r. , ślub
01.01.1951r. par. Parchanie
- Czesława Czachorowska ur. 31.10.1925r. Słońsko ,
zm. 14.10.1950r. Barcin, mąż Franciszek Erdmann ur.
01.10.1908r.Barcin zm. 30.11.1960r.
Barcin
5. Rodzeństwo:
-
Kornelia Józefa Michalina Czachorowska ur. 05.09.1830r. w m. Pyszczyn
par.Dobrcz,
mąż Wojciech Chwarzciński (Chwarszczyński) ślub w 09.06.1852r.
par. Osie ; 2 dzieci : Marianna ur.
1853 i Teodor ur. 1857 oboje w
m. Ostrowite par. Świekatowo
-
Józefata Czachorowska ur. 23.12.1832r. w Dobrczu , par. Dobrcz
-
Ludwika Czachorowska ur. 15.10.1834r. w Wąwelnie par. Wąwelno. mąż Jakub
Bączkowski ślub w 1865 w par. Świekatowo ;
3dzieci : Michalina ur. 1865r. ,
Aleksander ur. 1868r. i Paweł ur.
1873r.; wszyscy urodzeni w m.
Franciszkowo, par.
Świekatowo ( w aktach wpisanym ojcem jest
Paweł !!!, ale sądzę , że to pomyłka )
-
Franciszka Czachorowska ur.07.04.1837r. w m. Toninek par. Wąwelno
-
Marianna Czachorowska ur. 25.01.1839r. w m. Toninek par. Wąwelno , mąż Paweł
Bączkowski ,
2 dzieci : Mikołaj 1862 r. i Maksymilian ur. 1871 r. obaj w m.
Franciszkowo
par. Świekatowo ,
-
Józef Mikołaj Czachorowski ur.28.11.1840r. w m. Toninek par. Wąwelno zm. 1847r.
Nowy Jasieniec par. Serock
-
Józefina Czachorowska ur. 25.02.1843r. w Jastrzębiu par. Osielsko, mąż
Marcin
( lub Józef ) Wojciechowski, ślub w 1870r.
par. Świekatowo ,
-
Antonia Stanisława ur.16.08.1846r. Nowy
Jasieniec par. Serock, mąż Jan Recki ,
ślub 1882 par. Drzycim, Dzieci :
Świekatowo
i być może Julianna
chrzest par. Drzycim.
Maksymilian urodził się w
Pyszczynie, majątku należącym do Magdaleny Drzewieckiej, w którym jego ojciec
Tadeusz był ekonomem. Ok. 1834r. rodzina
Czachorowskich wraz z trójką dzieci przeprowadziła się do Wąwelna , który wraz
z pobliskim Toninkiem tworzy duży folwark. Tam rodzi się najmłodsza córka tej
pary. Niedługo później pierwsza żona
Tadeusza umiera ( brak dokładnych danych , w księgach par. Wąwelno nie ma
zgonów z tego okresu ) , a Tadeusz żeni się z Anną Łuczyńską. Odtąd mieszkają w
Toninku. Niewiele wiadomo o dzieciństwie Maksymiliana – ale z jakiegoś powodu
jego ojciec Tadeusz na początku 1836 potrzebuje odpis aktu jego chrztu , ale okazało się, że metryka nie
istnieje. W związku z tym świadkowie i chrzestni składają pod przysięgą
zeznania. Oto jedno z nich :
„Dzisiejszego dnia zostałem wezwany przez proboszcza i
dziekana pana Michała Treuchela z Dobrcza i zapytany, czy przypominam sobie
dzień, miesiąc i rok urodzenia w Pyszczynie Maksymiliana Augusta Juliana, syna
ekonoma Tadeusza von Czachorowskiego i jego żony Ludwiki z domu Jeske, na co
udzieliłem następującej odpowiedzi:
Maksymilian August Julian, syn wyżej wymienionych
rodziców, urodził się 29 września 1829 r.[1]
w Pyszczynie i w końcu października lub na początku listopada tegoż roku został
ochrzczony w Dobrczu na plebanii wieczorem przy świetle przez zmarłego w
sierpniu 1829 r. proboszcza Wilhelma Kuklińskiego w obecności organisty
Dominika Grzeczka, a ja zostałem wezwany jako świadek tej ceremonii.
Chrzestnymi byli radna ziemska i powiatowa
właścicielka dóbr Magdalena von Bielicka wdowa po von Drzewickim na Pyszczynie
i dzierżawca wieczysty August Johannes z
Niemcza, co też ja swą obecnością
(ewentualną przysięgą) miałem zaświadczyć.
Działo się w Pyszczynie, powiat Bydgoszcz 1 lutego
1836.
Szlachecki dominialny komisarz dóbr w Pyszczynie
Julius Schreiber”
W 1843r. Tadeusz jest
ekonomem w Jastrzębiu ( dziś jest to część
Żołędowa ) należącym do
sióstr zakonnych. A 1846r. w Nowym Jasieńcu.
Co działo się z Maksymilianem
przez te lata , nie wiadomo. W tym czasie w Bydgoszczy mieszka jego babka Beata
Geszke ( nazwisko jego matki najczęściej występuje jako Geszke bądź Geschke ,
ale 2 razy także Jeske ) oraz inni krewni jego matki. Może uczęszczał do szkół
?
Na pewno był piśmienny i znał
język niemiecki – wskazują na to podpisywane przez niego dokumenty notarialne.
W 1856r. w Gniewkowie żeni
się z 50 letnią wdową . Rok później dzierżawią wiatrak w Kawęczynie
(Notariusz Wilhelm Hülsen, akt notarialny
nr 169, zapisany w nim zawód Maksymiliana – młynarz ) , a po śmierci Apolonii
żeni się z kolejną wdową - Leokadią i
przeprowadza się do niej, do Wygody. Tam przychodzą na świat dwie córki tej
pary : Leokadia i Waleria. W księgę katastralną – działka nr 55 - wpisanych
jest kilka hektarów ziemi i wiatrak holenderski. W roku 1872 pod hipotekę tej
działki Czachorowscy otrzymują pożyczkę w wysokości 400 talarów (Notariusz Oskar Triepcke , akt notarialny nr
293) od handlarza odzieży z Inowrocławia Meyera Abrahama Cohna.
Spłacają swój dług dzięki
odszkodowaniu z fejerkasy w wysokości 1361,18 talarów, ponieważ wiatrak w Boże
Narodzenie 1872r. spłonął. W 1876r. przeprowadzają się do Dębińca . Tutaj
umierają przedwcześnie obie córki , a także rodzi się syn – Franciszek. Więcej
dzieci nie będą mieć. Ok. roku 1890 przeprowadzają się do Suchowic (niem: Poln Suchatowko , błędnie nazywane
po II wojnie światowej Suchatówką ). Ta miejscowość (podobnie jak Brzeczka, Wygoda i
Dębiniec) po wojnie przestała istnieć –
na jej terenie powstał poligon . Prawdziwą Suchatówką jest z niem.: Deuch
Suchatowko i ta istnieje do dziś.
Na początku XXw. Maksymilian
przekazuje gospodarstwo synowi. Kiedy w 1902r. zgłasza w USC Gniewkowo
urodzenie wnuka Leona , jako status zapisano mu „dożywotnik”.
W 1904r. Max (jak też
kilkakrotnie się podpisał ) umiera , pozostawiając wdowę Leokadię , syna ,
synową i wnuka. Pochowany został w Gniewkowie. Grób się nie zachował.
Opr.
[1] Maksymilian musiał urodzić się 1828r. , rok później kapłan , który udzielał mu chrztu już nie żył.