Życiorys (CV)– zebrał Tomasz
Majewki, z różnych źródeł
Musisz uchwycić esencję kogoś, kim jesteś i przedstawić to w
sposób odróżniający Cię od konkurencji. Wszystko po to, aby zdobyć klienta - w tym przypadku
pracodawcę, który Cię zatrudni.
Czytający twoje CV poświęci
początkowo nie więcej niż 30 do 45 sekund, aby zorientować się, czy spełniasz wymagania
stawiane przez pracodawcę. Nie pisz epopei. Szczegóły pozostaw na rozmowie
kwalifikacyjnej.
Staraj
się logicznie przekazać informację, wyważyć treść.
Jeżeli
twój życiorys źle się czyta, zostanie odrzucony bez względu na to, jaki jesteś
dobry.
Stosuj
takie wyróżnienia, jak tłusty druk, kursywa czy podkreślenia.
Informacje
o sobie należy podawać w sposób jasny i zwięzły oraz udowodnić, jakie się
posiada umiejętności, osiągnięcia w pracy, doświadczenie zawodowe i
wykształcenie.
Elementy
życiorysu:
Dane personalne - nazwisko i imię, adres,
data urodzenia, stan cywilny oraz numery telefonów (stacjonarny i/lub
komórkowy) i ewentualnie numer faxu i adres e-mail.
Cel - ta część powinna zawierać
stanowisko, o jakie się ubiegasz oraz określać w sposób zwięzły i jasno
sprecyzowany, co pragniesz osiągnąć podejmując pracę w danej firmie.
Doświadczenie
zawodowe -
powinno być umieszczone w odwróconym porządku chronologicznym. Rozpocznij
listę, umieszczając zajmowane stanowiska i rodzaj wykonywanej pracy z datą
zatrudnienia. Podaj tylko rok rozpoczęcia pracy, nie podawaj szczegółowych dat,
chyba, że jest to konieczne. Używaj
słów, które zwrócą uwagę czytającego. Przedstawiając swoje osiągnięcia w
pracy zawodowej używaj słów pozytywnych, dynamicznych. To, co chcesz opisać nie
powinno wyglądać jak pamiętnik czy dziennik, opisujący każdy twój krok. Sprecyzuj swoje osiągnięcia. Nie bój
się używać takich określeń jak: zwiększył dochód, udoskonalił, zaoszczędził lub
inne pozytywy wykazujące, że twój bezpośredni wysiłek przyczynił się do
korzyści firmy.
Wykształcenie -
warto
dodać, iż zwykle ,,Wykształcenie" pojawia się w curriculum vitae po
,,Historii pracy". Jednak osoby, które niedawno ukończyły szkoły lub
uczelnie i mają niewielkie doświadczenie zawodowe lub nie mają go wcale, mogą
zmienić te kolejność. Wraz jednak z bagażem zdobytych umiejętności i
doświadczeń zawodowych sekcja ,,Wykształcenie" przesuwa się w stronę końca
CV. Czasami mogą pojawić się braki wykształcenia w stosunku do określonych
aspiracji zawodowych danej osoby. Można owe braki w pewnym stopniu zasłonić,
kładąc główny nacisk w curriculum vitae na zdobyte wcześniej doświadczenia,
własne zaangażowanie w pracę oraz olbrzymią energię i entuzjazm.
Informacje
dodatkowe
W ostatniej części
curriculum vitae można zamieścić kilka dodatkowych informacji, które powinny
być konkretne i zwięzłe. Nalezą do nich:
Zainteresowania - można wpisać tylko
takie, które pokrywają się w jakimś stopniu z wymaganiami stawianymi w
oferowanej pracy, i które mogą zwiększyć twoją szansę zatrudnienia.
Nagrody i
pochwały -
może to być jedyna rzecz, która będzie cię wyróżniać spośród wszystkich
kandydatów na dane stanowisko pracy.
Wiedza
techniczna i umiejętności komputerowe - pracodawcy poszukują ludzi z określonymi
umiejętnościami i co ważniejsze ludzi, którzy potrafią się, uczyć oraz
adoptować nowe technologie.
Języki obce - żyjemy i pracujemy w
światowym systemie gospodarczym, gdzie znajomość języków obcych jest pożądana,
a często wręcz nieodzowna.
Referencje - nie podawaj żadnych i
napisz: ,,Dostępne na życzenie". Miej jednak przygotowaną listę referencji
na wypadek, gdyby cię o nie poproszono.
NAJCZĘŚCIEJ SPOTYKANE BŁĘDY W CURRICULUM VITAE
Treść
Pomijanie dat
Brak chronologii na liście wykonywanych zawodów
Zbyt przesadne prezentowanie odpowiedzialności w pracy
Zbyt dużo detali w opisie powierzonych obowiązków
Bezpodstawne opisy własnych umiejętności
Osiągnięcia
Brak wypisanych
osiągnięć, tylko stanowiska pracy i powierzone obowiązki
Wizualne
Ekstrawagancki wygląd
Dołączone rysunki lub grafika
Brak odręcznego podpisu (na wydruku komputerowym)
Gramatyka
Brak liter w wyrazach
Udziwnione słownictwo
Błędy ortograficzne
Błędy gramatyczne
Niedokończone zdania
Organizacja
CV niezorganizowane
Zbyt długie
Brak określonego kierunku i celu
Ukrywanie braków lub kłamstwa w historii pracy i wykształcenia
Życiorys, czyli CV to nasza reklamowa broszura. Musimy zatem na wstępie ustalić, czym chcemy i możemy zabłysnąć. Jeśli nie możemy się pochwalić doświadczeniem zawodowym, postawmy na wykształcenie. I odwrotnie. Ważne, aby nie umieszczać tych informacji w sposób mechaniczny, ale w dokładnie przemyślanej kolejności.
Prawda i tylko prawda
Należy poinformować przyszłego szefa o tzw. lukach w naszym zawodowym
życiorysie, np. spowodowanych brakiem pracy. Zwłaszcza jeśli są to luki
długotrwałe, np. 2-letnie. Każda "biała plama" może być bowiem dla pracodawcy
niepokojąca. Jeśli zatem przez jakiś czas przebywaliśmy za granicą,
poszukiwaliśmy pracy, mieliśmy przerwę na dokończenie studiów czy wychowywanie
dzieci napiszmy o tym. Wówczas nasze CV będzie na prawdę rzetelne.
Oryginalność w cenie
Pracodawcę obchodzi czym zajmujemy się po godzinach. Kandydaci z pasją są
stawiani wyżej niż ci, których interesuje tylko film, muzyka czy sport. To, że
kandydat na pracownika ma pasję jest dla pracodawcy informacją, iż jest to
osoba, która potrafi się "zapalić" w tym co robi, potrafi odpoczywać, a co za
tym idzie jest bardziej efektywna w pracy.
Nie powinniśmy zamieszczać na CV żadnych ozdobników, elementów graficznych,
kolorów. Nie dotyczy to jednak ubiegania się o stanowisko wymagające
kreatywności i dobrych pomysłów np. w agencji reklamowej, dziale marketingu,
promocji czy reklamy. Tam oryginalność w CV może być mile widziana. Znam
przypadek, gdy pewna agencja reklamowa zamieściła informację, iż poszukuje
"kandydatów z jajem". Jeden z zainteresowanych odpowiedział na ten anons
wysyłając CV wypisane na papierowej serwetce w wydmuszce jajka.
Nie podkreślaj
Jeśli nie możemy pozwolić sobie na ekstrawagancję, to podkreślmy ważne
informacje w inny sposób. W jaki? Na pewno nie należy podkreślać tych informacji
długopisem. Najlepszym rozwiązaniem będzie pogrubiona czcionka. Możemy w ten
sposób "wytłuścić" nazwy firm oraz stanowiska, jakie w nich zajmowaliśmy. Zróbmy
to jednak konsekwentnie we wszystkich przypadkach. Pracodawca na pewno zauważy
to, co powinien zobaczyć. A czego nie robić? Na pewno nie powinniśmy pisać w
trzeciej osobie, czyli np. "zrobił", "zorganizował". Nie należy również zbytnio
się rozpisywać. Dwie kartki formatu A4 to maksimum, i to dopuszczalne tylko
wówczas, gdy mamy pracodawcy do zakomunikowanie rzeczywiście ważne i
interesujące rzeczy.
Przez internet
Wszystkie poruszone tu kwestie dotyczą również osób, które wysyłają swoje CV
przez internet. CV papierowe od internetowego nie różni się w żaden sposób. Ci
jednak, którzy wysyłają swoje dokumenty aplikacyjne mailem powinni pamiętać, aby
wielkość przesyłanego dokumentu była odpowiednia - zwłaszcza, jeśli dołączają do
CV zdjęcie. W innym przypadku może się zdarzyć, że mail będzie się długo
otwierał, a na cierpliwość pracodawców nie ma co liczyć lub też zostanie
zupełnie skasowany. Przed wysłaniem dokumentu sprawdźmy, czy nie "rozjechał" nam
się tekst. Pamiętajmy również, aby nie wpisywać tekstu CV bezpośrednio do maila.
Życiorys do Unii
Coraz więcej osób szuka pracy za granicą, w krajach Unii. Czy CV dla unijnego
pracodawcy powinno wyglądać tak samo, jak dla szafa w Polsce?
Dla osób myślących o pracy za granicą, w jednym z krajów Unii Europejskiej,
przydatny będzie uniwersalny wzór CV opracowany przez Komisję Europejską. Według
tego wzoru życiorys jest podzielone na segmenty dotyczące doświadczenia
zawodowego, wykształcenia i odbytych szkoleń, znajomości języków obcych oraz
umiejętności pozazawodowych. Osoba starająca się o pracę może w każdej części
wpisać własne dane i informacje, jednocześnie zachowując wzorcowy układ.
Izabela Chmielewska
dodatki@gazetaolsztynska.pl
Źródło: http://www.wm.pl/index.php?ct=home&id=651102