Przypisy (na dole strony) powinny być sporządzone wg poniższego schematu:
I. Artykuły w czasopismach:
Kołodko, Chłosta jako kara w rzymskim wojskowym prawie karnym, „Studia Prawnoustrojowe” 2 (1992), s. 61-76.
Używamy powszechnie przyjętych „urzędowych” skrótów nazw czasopism, np.:
Cz.PKiNP – Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych
GSP – Gdańskie Studia Prawnicze
KPP – Kwartalnik Prawa Prywatnego
NP – Nowe Prawo
PiM – Prawo i Medycyna
PiP – Państwo i Prawo
PiZS – Praca i Zabezpieczenie Społeczne
POP – Przegląd Orzecznictwa Podatkowego
PPW – Przegląd Prawa Wyznaniowego
II. Artykuły w pracach zbiorowych:
W.Gałązka, Urząd oficjała i sędziego kościelnego, [w:] Zagadnienia kościelnego prawa majątkowego i procesowego, red. E. Szczot, S. Białek, Lublin 2008, s. 6.
III. Monografie,prace zwarte
R.Tokarczyk, Prawa narodzin, życia i śmierci, Kraków 2000, s. 34
IV. Pozycje zamieszczone w Internecie:
Siwik, Sondaże przedwyborcze jako element kampanii, link wraz z datą dzienną dostępu, s. 3.
V. Źródła:
Zgodnie z zasadami cytowania przyjętymi dla danej dyscypliny, w tym
a) dla publikatorów urzędowych:
Dz. U. – Dziennik Ustaw
M.P. – Monitor Polski
Dz. Urz. Min. Fin. – Dziennik Urzędowy Ministra Finansów
Dz. Urz. Min. Sprawiedl. – Dziennik Urzędowy Ministra Sprawiedliwości
Dz. Urz. Min. Zdrow. – Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, itd.
b) nazwy aktów prawnych, w tym skrócone lub skróty, piszemy małą literą;posługujemy się powszechnie stosowany skrótami aktów prawnych:
k.c. – kodeks cywilny
k.h. – kodeks handlowy
k.k. – kodeks karny
k.k.s. – kodeks karny skarbowy
k.k.w. – kodeks karny wykonawczy
k.m. – kodeks morski
k.p. – kodeks pracy
k.p.a. – kodeks postępowania administracyjnego
k.p.c. – kodeks postępowania cywilnego
k.p.k. – kodeks postępowania karnego
k.p.w. – kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia
k.r. – kodeks rodzinny
k.r.o. – kodeks rodzinny i opiekuńczy
k.s.h. – kodeks spółek handlowych
k.w. – kodeks wykroczeń
k.z. – kodeks zobowiązań
c) orzeczenia podajemy wraz z sygnaturą akt oraz publikatorem, w przypadku, gdy nie było ono publikowane, oznaczamy je jako „niepubl.”. Używamy powszechnie przyjętych skrótów publikatorów orzecznictwa, np.:
OSA –Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych
OSAB –Orzecznictwo Sądów Apelacji Białostockiej
OSN –Orzecznictwo Sądu Najwyższego (wybór z lat międzywojennych)
OSNPG– Orzecznictwo Sądu Najwyższego, Wydawnictwo Prokuratury Generalnej
OSPiKA – Orzecznictwo Sądów Polskich i Komisji Arbitrażowych
Pozycja/autor cytowany powyżej: Ibidem/idem/eadem, s. 17 lub tamże/tenże/taż, s. 17.
Jeśli cytowana jest ponownie jedna pozycja tego samego autora: J. Nowak, op.cit., s. 15 lub J. Nowak, dz.cyt., s. 15.
Uwaga: wymagana jest konsekwencja w stosowaniu skrótów polskich lub łacińskich.
Publikacja musi posiadać wykaz skrótów oraz bibliografię z podziałem na źródła i literaturę.