Erasmus - Charakterystyka programu
Historia programu
Program Erasmus powstał w 1987 roku jako zakrojony na szeroką skalę europejski program wymiany studentów. Mimo, że jego zasięg i cele poszerzały się w kolejnych latach, główna idea pozostaje ta sama: rozwijanie międzynarodowej współpracy między uczelniami. Nazwa Erasmus nawiązuje do imienia holenderskiego filozofa i teologa, humanisty, Erazma z Rotterdamu (1466-1536). Nie bez przyczyny. Erazm, jak inni wybitni ludzie renesansu, kształcił się w wielu ośrodkach akademickich w różnych krajach Europy, a jego poglądy na edukację przesycone były głębokim humanizmem.
Informacje ogólne
"Uczenie się przez całe życie" (The Lifelong Learning Programme) to program Unii Europejskiej, który jest kontynuacją dotychczasowego Socratesa-Erasmusa w dziedzinie edukacji i doskonalenia zawodowego, przewidziany na lata 2007-2013.
LLP Erasmus jest programem skierowanym przede wszystkim do uczelni wyższych (publicznych i niepublicznych), ich studentów i pracowników. W niektórych jego programach mogą uczestniczyć także inne instytucje, organizacje lub przedsiębiorstwa, które współpracują z uczelniami.
Celem Erasmusa jest podnoszenie jakości kształcenia w krajach uczestniczących w tym programie poprzez rozwijanie międzynarodowej współpracy między uczelniami oraz wspieranie mobilności studentów i pracowników szkół wyższych.
Kraje uczestniczące w programie Erasmus:
- kraje Unii Europejskiej,
- kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego: Islandia, Lichtenstein, Norwegia, Turcja.
Od roku akademickiego 2017-2021, uczelnie biorące udział w Erasmusie mają możliwość:
- prowadzenia wymiany studentów obejmującej:
- wysyłanie studentów na część studiów do partnerskich uczelni krajów uczestniczących i przyjmowanie studentów z tych uczelni (w uczelni goszczącej studenci realizują uzgodniony program studiów trwający - od 3 miesięcy do 1 roku akademickiego);
wysyłanie studentów na praktyki do współpracujących instytucji, firm, organizacji w krajach europejskich na okres od 3 miesięcy do 1 roku akademickiego; uczelnia może także wysyłać swoich studentów na praktyki za pośrednictwem polskiej instytucji specjalizującej się w organizowaniu praktyk za granicą; - prowadzenia wymiany pracowników uczelni, w tym nauczycieli akademickich:
- wysyłanie nauczycieli akademickich do partnerskich uczelni i przyjmowanie wykładowców z tych uczelni w celu prowadzenia przez nich zajęć dydaktycznych;
- wysyłanie nauczycieli akademickich do partnerskich uczelni oraz do innych współpracujących instytucji, organizacji, przedsiębiorstw w celach szkoleniowych (doskonalenie własnych kwalifikacji, poszerzanie wiedzy w danej dziedzinie, udział w szkoleniach itp.);
- innych pracowników uczelni (np. pracowników administracji) - wysyłanie pracowników do partnerskich uczelni i przyjmowanie pracowników tych uczelni w celu umożliwienia im doskonalenia własnych umiejętności (np. podczas wizyt studyjnych); - organizowania kursów intensywnych - cyklu zajęć dydaktycznych opracowanych i prowadzonych przez wykładowców z różnych krajów dla międzynarodowej grupy studentów;
- udziału w projektach wielostronnych wraz z grupą uczelni z innych krajów uczestniczących; projekty mogą dotyczyć np. opracowywania nowych programów nauczania, w tym - nauczania na odległość, modernizowania uczelni, współpracy z przemysłem, itp.
- udziału w sieciach tematycznych Erasmusa.