Wystawa "Świadectwo naszych czasów - Miłosz Piotrowski, Andrzej Popiel" Stara Kotłownia, wernisaż 13 czerwca

POSZUKIWANIE KAMIENIA FILOZOFICZNEGO

Kiedy zaczynałem moje poszukiwania kamienia filozoficznego, wiedziałem o nim tyle samo co wszyscy - że czegoś takiego nie ma. Wiedziałem, że opowieści o kamieniu filozoficznym trzymamy w tej samej szufladzie, co opowieści o duchach i diabłach. Kiedy po raz pierwszy użyłem słów „kamień filozoficzny" jako tytułu mojej kompozycji rzeźbiarskiej, traktowałem to jako zabawny chwyt reklamowy. Tytuł, który owszem - jest, ale niczego nie wyjaśnia i pozostawia widza nadal samego sobie z dowolnością interpretacji obiektu.

Jednak okazało się, że najmniejsza nawet próba zasięgnięcia informacji na temat kamienia filozoficznego przynosi ze sobą mnóstwo dodatkowych pytań, bez jednoznacznych odpowiedzi. Temat ten, to wierzchołek góry lodowej, posiada wiele aspektów i punktów widzenia. Pytania, jakie się pojawiają, dotyczą samej istoty rzeczy i są fundamentalne. Gdybyśmy dziś chcieli lub musieli zacząć budować cywilizację alternatywną, to takie właśnie pytania musielibyśmy sobie zadać. Musielibyśmy poszukać prawdy o tym, jaka jest rzeczywista wartość złota, jaka jest rzeczywista wartość pieniądza papierowego, czemu służą karty płatnicze i skąd we współczesnym świecie bierze się bogactwo i bieda.
W czasach gdy święcie wierzono, że kamień filozoficzny istnieje, bogaci władcy zakazali praktykowania alchemii pod karą tortur i śmierci. Poszukiwaniem kamienia filozoficznego mógł zajmować się tylko alchemik królewski pod ścisłym nadzorem władcy i w absolutnej tajemnicy. Owoce jego pracy miały służyć tylko władcy i pomnażaniu jego potęgi.

Pytanie o kamień filozoficzny dziś, to również pytanie o to, komu służą owoce pracy współczesnych naukowców, czy przypadkiem nie służą wielkim bogatym korporacjom i rodom, i umacnianiu ich potęgi, i czyje interesy reprezentują komisje patentowe. Fundamentalnych pytań pojawia się o wiele więcej.

Obiekty które przedstawiam pokazują jeden tylko aspekt kamienia filozoficznego - myśl o tym, że:
MATERIA = CZĄSTKI ELEMENTRNE + SPOSÓB ICH PRZESTRZENNEJ ORGANIZACJI. 

Pytanie o kamień filozoficzny tu - to pytanie o to, czy istnieje klucz do określania i predefiniowania tejże przestrzeni.

                                                                                                                                      Miłosz Piotrowski

ŚWIADECTWO NASZYCH CZASÓW

Twórczość Andrzeja Popiela jest różnorodna, obejmuje wiele dziedzin i dyscyplin artystycznych, od klasycznej grafiki warsztatowej, poprzez malarstwo, aż po instalację i tworzone tzw. „obiekty". Artysta przewrotnie, wręcz prowokacyjnie, nazywa swoją twórczość „sztuką zaangażowaną", przyczyniając się tym samym do powstawania licznych, sprzecznych opinii o jego twórczości. Kontrowersje wzbudzała przede wszystkim wyraźna „literackość" przesłania, doraźny, często satyryczny charakter przedstawień. Jego prace są w pewnym stopniu świadectwem czasów, w których powstają, komentarzem artysty do wydarzeń, z którymi spotyka się na co dzień.

Andrzej Popiel nie rezygnuje z możliwości wykorzystania w swoich pracach wszystkich dostępnych środków artystycznego wyrazu. Z równą swobodą posługuje się malarstwem, grafiką czy gotowymi przedmiotami, by stworzyć własny język artystyczny, nie pozbawiony subtelności i estetycznego wyrafinowania. Twórcza wyobraźnia artysty ujawnia się w przywołaniu do istnienia świata groteskowego, osobliwego w swoim satyrycznym ujęciu i może poprzez to wymyka się jednoznacznym definicjom. Andrzej Popiel w jednej z wypowiedzi przyznał, że chciałby, aby dzisiejsze jego doświadczenia były czytelne dla możliwie najszerszego kręgu odbiorców. Artysta nie narzuca interpretacji, ledwie sugeruje ją tytułem. Zaskakujące połączenia w jednym obiekcie malarstwa, małych form rzeźbiarskich, rysunku, tworzą wielowarstwową strukturę prac, jedyną w swoim rodzaju, niepowtarzalną, chociaż stworzoną z rzeczy pospolitych, lecz dla artysty inspirujących. Ma on nadzieję, że będą równie inspirujące dla odbiorców.

                                                                                                                    Zbigniew Pindor, historyk sztuki

Źródłem mojej inspiracji twórczej jest otaczająca mnie rzeczywistość. Twórczość jaką uprawiam jest  moim komentarzem do wydarzeń, z którymi spotykam się na co dzień. Tematyka moich prac związana jest z takimi problemami jak agresja, nietolerancja, głupota, bezduszność. W pracach tych rzeczywistość ukazana jest w sposób groteskowy i satyryczny. Niektóre z nich mają charakter surrealistyczny i metafizyczny. W swojej twórczości dążę do tego, by forma była adekwatna do wyrażanych treści i równie sprawna warsztatowo jak
i nośna intelektualnie.

                                                                                                                                                 Andrzej Popiel

MIŁOSZ PIOTROWSKI

Urodził się w 1960 w Ostrowie. Ukończył Wydział Rzeźby ASP w Gdańsku, dyplom w pracowni prof. Edwarda Sitka w 1989 roku. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Pracuje jako asystent w Pracowni Rzeźby Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego w Olsztynie. W 2012 r. uzyskał stopień doktora w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, na Wydziale Rzeźby. Jest uczestnikiem wielu wystaw zbiorowych i autorem prezentacji indywidualnych w kraju i za granicą.
Uprawia rzeźbę w ceramice, syntetycznym kamieniu, brązie, kamieniu naturalnym.

ANDRZEJ POPIEL

Urodzony w 1952 roku w Warszawie. Studia na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem pod kierunkiem prof. Haliny Chrostowskiej w 1977 r. Stypendysta Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, Ministerstwa Kultury i Sztuki, Rządu Francuskiego i Rietvelt Academie w Amsterdamie. W 2012 r. uzyskał tytuł doktora habilitowanego na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Zajmuje się grafiką, malarstwem. Od 2008 r. pracuje w Instytucie Sztuk Pięknych  UWM w Olsztynie jako pracownik naukowo-dydaktyczny. Uczestniczy w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą.