prof.dr hab. Wojciech Budzyński

Plenność jest cechą genetyczno – fizjologiczną modyfikowaną jednak przez warunki siedliska i warunki agrotechniczne. Potencjał plonowania 15 odmian jarego jęczmienia browarnego zarejestrowanych w Polsce wynosi około 48 – 58 dt. Ranking (waloryzacja) odmian wg plenności jest następujący (od najplenniejszej): Stratus i Atol, Gwarek, Prosa, Brenda, Poldek, Madonna, Polo, Maresi oraz Scarlett i Rudzik, Rasbet, Orlik, Mobek. Różnica między najlepszymi i najniżej plonującymi wyniosła 10 dt ziarna w 1999 roku.

Jakość browarna ziarna jest również cechą warunkowaną genetycznie. Ranking odmian wg syntetycznego wskaźnika wartości technologicznej COBORU jest następujący (od najlepszej): Sezam, Brenda (po 8), Scarlett, Rudzik, Rasbet i Madonna (po 7,5), Gwarek, Prosa i Maresi (po 7), Mobek i Orlik (po 6,5), Poldek i Stratus (po 6), Atol i Polo (po 5,5).

Należy podkreślić, że gwarantem jakości surowca jest dobór właściwej, browarnej odmiany.

Podstawy hodowli jęczmienia browarnego

Jęczmień ozimy uprawiany w Polsce, pomimo wyższej plenności jest surowcem słodowniczym gorszym od jarego. Składa się na to przede wszystkim gorsza morfologia ziarniaków, zdecydowanie słabsze wyrównanie, większa zawartość plewki, a także niższe parametry chemizmu ziarna. Nie bez znaczenia jest także duże ryzyko wymarzania. Przemysł słodowniczy nie wykazuje więc zainteresowania formą ozimą. Występujące w Polskim rejestrze dwie odmiany dwurzędowego jęczmienia ozimego mają wartość technologiczną oznaczoną przez COBORU, od 7 (Tiffany) do 5 (Marinka).

Strony WWW projektu Eurequa zostały przygotowane przez Annę Bieńkowską i Roberta d'Aystetten