SŁOWNIK POJĘĆ

Energia fal  - słownik pojęć

Trochoida – krzywa cykliczna, jaką zakreśla punkt koła o promieniu r, który jest w odległości h od jego środka.

Cykloida – krzywa płaska, którą określa ustalony punkt okręgu toczącego się po prostej.

Grzbiet fali - część jej wzniesienia nad powierzchnię spokojnego morza.

Dolina fali - zagłębienie między sąsiednimi grzbietami fal.

Wysokość fali (h) - różnica w pionie między najniższym a najwyższym punktem fali.

Amplituda (a) - największe wychyle­nie w górę bądź w dół w stosunku do niesfalowanej powierzchni wody.

Długość fali (L) - najkrótsza pozioma odległość między sąsiednimi dolina­mi lub grzbietami.

Okres (T) - czas jednego pełnego ob­rotu cząstki wody po orbicie.

Prędkość rozchodzenia się profilu fali (c) - stosunek długości fali do jej okresu.

Prędkość orbitalna - liniowa pręd­kość ruchu cząsteczek po orbitach.

Średnia stromość fali (K) - stosunek wysokości fali do połowy jej długości.

Częstotliwość fal (t) - wyraża liczbę długości fal, które przechodzą przez stały punkt w jednostce czasu.

Kierunek rozprzestrzeniania się fal - kierunek stron świata, z którego przemieszcza się fala.

Energia fal (E) - określa się ją ze wzoru: E = 0,5 dga², gdzie d oznacza gęstość wody, g-przyspieszenie ziemskie, a – amplitudę.

Przybój – łamanie się fal wskutek napotykania płycizn, które powodują ich podparcie.

Falowanie zanikające (swobodne) – zachodzi po ustaniu siły, która falowanie wzbudziła.

Interferencja fal – zjawisko nakładania się fal.

Rozkołys (martwa fala) – falowanie powierzchniowe, które zachodzi przez dłuższy czas po ustaniu oddziaływania wiatru.

Grzywacz – załamujący się spieniony fali; pojawia się przy wietrze powyżej 5⁰ B.

Dyspersja – rozproszenie jednego ciała w innym (w tym wypadku w wodzie) w wyniku rozbijania większych cząstek na mniejsze.

Termoklina – warstwa wody cechująca się gwałtowną zmianą temperatury w przekroju pionowym; objawia się największym gradientem temperatury wody.

Izopleta – linia na wykresie przedstawiająca występowanie lub wartość występowania danego zjawiska w zależności od zmiennych niezależnych.