ELEKTROWNIA WODNA SKARSZÓW DOLNY
Wykorzystuje spiętrzenie rzeki Skotawy będącej prawobrzeżnym dopływem Słupi.
Stopień zlokalizowano w kilometrze 1,2 rzeki. Powstał w latach 70-tych XIX
wieku. Pierwotnie turbinę wykorzystywano do napędu maszyn, mieszczącej się w
obecnym budynku elektrowni, fabryki papieru. W początku lat 20-tych XX wieku
zlikwidowano papiernię a napęd wodny wykorzystano do produkcji energii
elektrycznej. W skład stopnia wchodzą :
- betonowy jaz dwuprzęsłowy z zamknięciami w formie drewnianych zasuw z
ręcznym napędem. Jaz wybudowano w 1955 roku w miejscu istniejącego wcześniej
drewnianego jazu.
- kanał derywacyjny o długości 1,2 km, zakończony betonowym korytem, na
końcu którego, przed wlotem do komory turbinowej zainstalowano stalowe kraty
chroniące przed napływem zanieczyszczeń. W lewej ścianie koryta wykonano
przelew boczny, zamykany drewnianą zasuwą, z kaskadą odprowadzająca wodę na
dolne stanowisko. Konstrukcja koryta, upustu i kaskady pochodzi z 1922 roku.
- budynek elektrowni, połączony z budynkiem mieszkalnym obsługi, powstał
przez modernizację starego budynku papierni. Konstrukcja komór turbinowych
betonowa, wzmocniona w strefie posadowienia turbin profilami walcowanymi.
Wyposażenie technologiczne 2 turbiny Francisa, o osi poziomej, pracujące na
wspólnym wale. Elektrownia nie mając zbiornika retencyjnego pracuje
przepływowo a maksymalna moc wynosi około 200 kW.
tekst : Zygmunt Piatkowski, zdjęcia: Andrzej
Wita
- powrót -