Epilepsja (padaczka) jest najczęstszą chorobą  neurologiczną. O padaczce mówimy wtedy, gdy u danego chorego napady padaczkowe powtarzają się. Padaczka może ujawnić się w każdym wieku od wczesnego dzieciństwa do późnej starości. W 80% przypadków choroba rozpoczyna się przed 20 rokiem życia.

Do najczęstszych objawów padaczki zaliczamy:

• naprężenie ciała,
• wygięcie w łuk,
• drgawki,
• szczękościsk,
• ślinotok,
• bezwiedne oddanie moczu,
• utratę przytomności.

Typowy atak trwa około 3 minut. Poza najczęstszymi objawami bardzo często można spotkać objawy częściowe albo objawy nietypowe:

• napady ruchowe (tylko drżenie kącika ust, kciuka),
• napady czuciowe (tylko mrowienie pewnych części ciała),
• napady wegetatywne (np. nadmierne wydzielanie śliny),
• napady nieświadomości (charakteryzują się tylko krótkotrwałą utratą świadomości).

Co robić gdy zdarzy się napad?

• Przede wszystkim zachować spokój.
• Być przy chorym w czasie napadu i dopilnować, aby nie doznał obrażeń. Gdy upadnie, delikatnie podtrzymać głowę chorego, aby w czasie drgawek nie doszło do jej mechanicznych urazów.
• Ułożyć chorego na boku, pilnując, aby miał drożne drogi oddechowe. Poluzować mu kołnierzyk koszuli, rozpiąć guzik pod szyją. Ślina i piana na ustach są normalnymi objawami napadu. Powinny mieć drogę odpływu; gdy chory leży na boku - jest to zapewnione.
• Gdy chory jest niespokojny lub pobudzony (często w stanie zamroczenia ponapadowego), należy łagodnie go uspokajać, unikając jednak siły.
• Należy unikać robienia zamieszania wokół chorego.
• Zazwyczaj po napadzie chory jest lekko splątany, zamroczony. Trzeba zostać z nim tak długo, aż zacznie się składnie wypowiadać.
• Poczekać aż skończy się atak - będzie on trwał zwykle kilka minut, po napadzie chory może stracić kontakt z otoczeniem, może zasnąć. Gdy odzyska pełną świadomość, zapytać, jak można mu pomóc (kontakt z rodziną, opiekunami, lekarzem).
• Gdy napady powtarzają się (dwa i więcej) i chory nie odzyskuje świadomości - wezwać karetkę.
• Gdy chory ma zapewnioną odpowiednią pozycję, po prostu należy przy nim być.

Czego robić nie wolno?

• Nie przenosić chorego, nie podnosić, nie szarpać.
• Nie powinno się cucić chorego, polewając wodą czy bijąc po twarzy.
• Nie powstrzymywać siłą rąk i nóg chorego.
• Nie wolno niczego wkładać choremu do ust. Może to spowodować obrażenia jamy ustnej.
• Nie należy używać siły wobec chorego. Ma on podczas napadu zawężoną lub zniesioną świadomość. Może źle rozumieć intencje i reagować na nie agresją. • Według różnych przesądów, w czasie napadu wykonuje się niekiedy dziwne czynności - np. wkłada klucz do ręki chorego.

Na początku dużego napadu padaczkowego chory może przez pewien czas nie oddychać (20-30 sekund). To jest normalne, nie trzeba stosować sztucznego oddychania.

Zachęcamy do obejrzenia zamieszczonego poniżej filmu: "Padaczka - pierwsza pomoc":