Artykuł poświęcony jest kontekstowi poezji XV-wiecznego świętego poety Kabira Dasa, który opowiada się za ukształtowaniem niehierarchicznej organizacji społeczeństwa pozbawionego religii, kast i dyskryminacji klasowej. Kabir jest postrzegany jako radykalny wizjoner społecznej reformy swoich czasów. W artykule podjęto próbę zrozumienia dominacji w historii kultury kategorii płci w Indiach z perspektywy feministycznej. W poezji Kabira określone zostały ramy społeczne skonstruowane w celu analizy, postrzegania i rozumienia kobiet jako podporządkowanych mężczyznom w hierarchii społecznej. Artykuł ukazuje filozoficzne stanowisko Kabira, które prowadzi do jego męskiej, szowinistycznej i patriarchalnej perspektywy podważającej wartość kobiet i patrzenia na nie z góry. Ujawnia to fizyczne i filozoficzne granice wyznaczone kobietom w danym społeczeństwie.