Na tej stronie:
wstecz
(wybierz
interesujący Ciebie temat)
Energia
cieplna mórz
Przemiana
energii cieplnej oceanu to wykorzystanie różnicy temperatury
wody na powierzchni i w głębi morza lub oceanu. Jest ona
możliwa na obszarach równikowych; woda morska ma tam na
powierzchni temperaturę około 30°C, a na głębokości 300-500 m
temperaturę około 7°C. Wykorzystanie tej różnicy polega na
zastosowaniu czynnika roboczego, który paruje w temperaturze
wody powierzchniowej i jest skraplany za pomocą wody czerpanej
z głębokości 300-500 m. Czynnikiem takim jest amoniak, freon
lub propan. Cała instalacja wraz z generatorem znajduje się na
pływającej platformie. Energia elektryczna dostarczana jest na
ląd kablem morskim.
Sprawność
elektrowni maretermicznej wynosi 2.5% przy różnicy temperatury
20°C, a 6% przy różnicy temperatury 40°C. Źródło energii jest
jednak niewyczerpalne i stale gotowe do wykorzystania, gdyż
różnice temperatury wody morskiej w strefie równikowej są
prawie stałe, niezależne od pory roku i dnia.
Energia maretermiczna wykorzystywana jest na wyspie Bali w
Indonezji (5 MW), w Japoni (10 MW), na Tahiti (5 MW) i na
Hawajach (40 MW). Potencjał tego źródła energii jest w
niektórych obszarach całkiem spory. Dla przykładu, w Indiach
wybrzeże stanu Tamil Nadu pozwala na budowę elektrowni
maretermicznych o łącznej mocy 10000 MW.
Schemat
ideowy elektrowni maretermicznej z cyklem zamkniętym
czynnika niskowrzącego.
1.
Doprowadzenie ciepłej wody
2.
Wymiennik ciepła (wytwornica pary)
3.
Odpływ wody
4.
Para czynnika roboczego
5.
Turbina
6.
Generator elektryczny
7.
Skraplacz
8.
Doprowadzenie wody zimnej
9.
Czynnik roboczy w stanie ciekłym
10.
Pompa czynnika roboczego
|