Możliwość bytowania w różnych miejscach stwarza szansę poznawania innych miejsc, zdobywania szerszych perspektyw oraz nabywania nowych doświadczeń. Niewątpliwie wpływa to na rozwój emocjonalny oraz światopoglądowy człowieka. Z drugiej strony sytuacja funkcjonowania w wielu miejscach może stwarzać problemy z określeniem własnej tożsamości. Niewątpliwie ważnym wyznacznikiem każdej tożsamości jest świadomość miejsca pochodzenia. Świadomość miejsca pochodzenia ale również nowego miejsca zamieszkania odcisnęły niezatarte piętno w twórczości Adama Zagajewskiego. Prezentowany tekst dotyczy analizy opowiadania „Dwa miasta”. Utwór otwiera charakterystyka podziału na ludzi osiadłych, emigrantów oraz bezdomnych. Główna część opowiadania to szczegółowy i wielowątkowy opis dzieciństwa oraz młodości, które wpływają na postawę dorosłego człowieka. W utworze pojawia się charakterystyka najstarszego pokolenia, przybyłego na Śląsk z Lwowa, które w rzeczywistości funkcjonowało w dwóch światach jednocześnie. Autor sam doświadcza podobnych emocji po rozpoczęciu studiów – zaczyna funkcjonować w dwóch światach – realnym i fikcyjnym. Wspomniany motyw rozdwojenia, funkcjonowania w dwóch światach uwidacznia się właściwie w całej twórczości Adama Zagajewskiego.