Artykuł omawia kwestie związane z interpretacją socrealistycznego epizodu literatury polskiej, w szczególności zaś udziału w nim Wiktora Woroszylskiego, jednego z najbardziej prominentnych przedstawicieli debiutującego po II wojnie światowej pokolenia. Istotną rolę w dyskusji odgrywa książka Jacka Trznadla Hańba domowa stanowiąca zbiór wywiadów przeprowadzonych ze świadkami tamtego czasu, zarówno ówczesnymi zwolennikami doktryny, jak oponentami., a która okazuje się zarazem narracją autorską zmierzającą do wyjaśnienia własnego doświadczenia socrealistycznego i usprawiedliwienia zaangażowania w ideologię komunistyczną.