1. Przypisy numeruje się kolejno w obrębie całego artykułu lub rozdziału.

2. Informacje w przypisie (autor, tytuł, miejsce i rok wydania, strona) oddziela się przecinkami. Na końcu przypisu stawia sie kropkę.

3. Tytuł cytowanego dzieła wyróżnia się kursywą, tytuł czasopisma ujmuje się w cudzysłów.

4. W przypisach używa się skrótów łacińskich, jednolicie w całej publikacji:

a) op. cit. (‘dzieło cytowane’) dla prac wcześniej już przytoczonych,

b) ibidem (‘tamże’) dla pracy cytowanej w poprzednim przypisie,

c) idem (‘tenże’) w domyśle ten sam autor,

d) eadem (‘taż’) w domyśle ta sama autorka,

e) passim (‘w różnych miejscach’) przy powoływaniu się na różne strony w książce,

f) s.l. (‘bez miejsca’) w przypadku braku miejsca wydania książki,

g) s.a. (‘bez roku’) w przypadku braku roku wydania książki,

h) et al. (‘i inni’) w przypadku, gdy książka ma więcej niż trzech autorów należy podać pierwszego autora i skrót et al.

5. Numery tomów oraz oznaczenia rocznika, roku i numeru w czasopismach podaje się zawsze liczbą arabską bez względu na rodzaj numeracji zastosowany w publikacji.

6. W opisach publikacji drukowanych w alfabetach niełacińskich dokonuje się transliteracji opartej na Polskiej Normie PN-ISO 9 (tabela transliteracyjna dostępna jest w słownikach ortograficznych PWN).

7. Miejsce wydania należy podawać w formie podanej w cytowanym dokumencie (np. London, New York). W przypadku wielu miejsc wydania można podać wszystkie, łącząc je dywizem bez spacji: np. Wrocław–Warszawa–Kraków.

8. Opis książki w przypisie bibliograficznym powinien uwzględniać następujące elementy:

a) inicjał imienia i nazwisko autora,

b) tytuł,

c) nazwę współtwórców w pracach zbiorowych, antologiach i tłumaczeniach,

d) oznaczenie numeru kolejnego wydania (nieobowiązkowo),

e) numer tomu,

f) miejsce wydania,

g) rok wydania,

h) numery stron.

Przykłady:

1 A. Schweizer, Jan Sebastian Bach, przeł. z niemieckiego M. Kurecka i W. Wirpsza, przedmowa Ch.-M. Widor, posłowie B. Pociej, Kraków 1987, s. 76.

2 Ibid., s. 88.

3 R. Ciesielski, Refleksja estetyczna w polskiej krytyce muzycznej Dwudziestolecia międzywojennego, Poznań 2005, s. 41.

4 W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, wyd. 8, t. 1, Warszawa 1978, s. 43.

5 Idem, O szczęściu, wyd. 8, Warszawa 1985, s. 145–147.

6 Encyklopedia muzyczna PWM, red. E. Dziębowska, część biograficzna, t. ab, Kraków 1979, s. 175.

7 A. Schweizer, op. cit., s. 88.

8 T. Livanova, Istoriâ zapadnoevropejskoj muzyki do 1789 goda, t. 1, Moskva 1986, s. 211–213.

9. Opis rozdziału w pracy zbiorowej powinien uwzględniać następujące elementy:

a) inicjał imienia i nazwisko autora rozdziału,

b) tytuł rozdziału,

c) tytuł i ewentualnie podtytuł pracy zbiorowej poprzedzony przyimkiem w i dwukropkiem,

d) inicjał imienia i nazwiska redaktora lub redaktorów pracy zbiorowej poprzedzone skrótem pod. red., red. nauk., ed. by lub podobnym, zgodnie z formą użytą w cytowanej pracy,

e) oznaczenie numeru kolejnego wydania (nieobowiązkowo),

f) numer tomu,

g) miejsce wydania,

h) rok wydania,

i) numery stron.

Przykłady:

1 R. Suchowiejko, Franco-Belgian School of Violin Playing. Techniques – Aesthetics – Didactics, w: Henryk Winiawski and the 19th Centaury Violin Schools, ed. by M. Jabłoński, D. Jasińska, Poznań 2006, s. 37.

2 J. Jarowiecki, W. M. Kolasa, Najważniejsze polskie gazety do wybuchu pierwszej wojny światowej w kontekście zabezpieczenia ich dla potomnych (charakterystyka, badania, zasoby), w: Gazety. Zasoby. Opracowanie. Ochrona. Digitalizacja. Promocja/Informacja. Materiały z międzynarodowej konferencji naukowej, Poznań, 19–21 października 2006, Poznań 2006, s. 25.

10. Opis bibliograficzny artykułu w czasopiśmie lub gazecie powinien uwzględniać następujące elementy:

a) inicjał imienia i nazwisko autora artykułu,

b) tytuł artykułu,

c) tytuł i ewentualnie podtytuł gazety lub czasopisma,

d) numer rocznika (nieobowiązkowo),

e) rok wydania,

f) numer lub zeszyt,

g) numery stron.

Przykłady:

1 M. Bristiger, „Don Giovanni” w Warszawie, „Zeszyty Literackie” R. 21, 2003, nr 2, s. 162.

2 M. Jabłoński, „New Musicology” Paradigm. Some General Remarks, „Interdisciplinary Studies in Musicology” 5, 2005, s. 7.

3 H. Eilstein, Pobożne oszustwo, „Gazeta Wyborcza”, 21–22 lipca 2007, s. 26.

11. Opis bibliograficzny publikacji internetowej/elektronicznej powinien uwzględniać następujące elementy:

a) inicjał imienia i nazwisko autora,

b) tytuł i uzupełnienia do tytułu,

c) tytuł i ewentualnie podtytuł pracy zbiorowej,

d) typ nośnika (w nawiasie kwadratowym), np. [online], [CD-ROM], [kaseta wideo],

e) wydanie, numer zeszytu, wersja,

f) data dostępu (w nawiasie kwadratowym),

g) adres internetowy (w nawiasie ostrokątnym).

Przykłady:

1 W. Malinowski, Od nowej muzyki ku przeszłości. Sonoryzm Marka Stachowskiego, „De Musica” [online], vol. 12, 2006, [dostęp: 6 października 2007], <http://free.art.pl/demusica/de_mu_12/12_02.html>.

2 Fryderyk Chopin, w: Wikipedia. Wolna encyklopedia [online], [dostęp: 16 października 2007], <http://pl.wikipedia.org/wiki/Chopin>.