W odpowiedzi na nasilającą się w ostatnich latach krytykę studiów politologicznych, w nurt której wpisuje się także wypowiedź premiera D. Tuska („Lepiej być pracującym spawaczem, niż politologiem bez pracy”), Polskie Towarzystwo Nauk Politycznych odczuwa potrzebę podjęcia rzetelnej, merytorycznej dyskusji o roli politologii we współczesnej Polsce, a właściwie raczej – o roli współczesnego państwa inteligentnego, rozumiejącego i orientującego się na coraz bardziej złożone i wysublimowane potrzeby społeczne.

Warto przypomnieć, iż dopiero transformacja systemowa umożliwiła kształcenie kadry politologicznej w systemie odartym z ideologicznej indoktrynacji i państwowej kontroli. Powstające samodzielne wydziały politologii przygotowały w ciągu minionych lat rzesze humanistów, którzy zasilili instytucje rządowe (w tym obecny sejm RP), samorządowe, urzędy, ale także inne miejsca na rynku pracy, gdzie wiedza ogólna, znajomość funkcjonowania państwa, historii, stosunków międzynarodowych, języków obcych stanowi atrybut, nie zaś przeszkodę w podjęciu zatrudnienia.

Obecny kryzys, którego doświadczamy nie tylko na płaszczyźnie gospodarczej, wpływa negatywnie także na system edukacji, który niewystarczająco szybko dostosowuje się do zmiennego otoczenia. Dzisiejsze, często chwilowe, zapotrzebowanie na wąskich specjalistów w ramach zawodów inżynierskich, technicznych, czy choćby przywołanych przez premiera spawaczy, nie oznacza, iż w perspektywie kolejnych pięciu czy dziesięciu lat, humaniści odejdą do rynkowego lamusa. Społeczeństwo informacyjne nie może istnieć bez ludzi, którzy nie tylko potrafią zarządzać informacją, procesem, zespołem, ale także rozumieją rolę wartości, postaw, doskonalenia człowieka, który ma pełnić złożone role społeczne. Przecież złożoność ról społecznych w nowej przestrzeni publicznej (w tym europejskiej) wymaga zwrotu o 180 stopni w myśleniu. Nie można kurczowo i usilnie trzymać się dotychczasowych tradycyjnych i często jedynie powierzchownych schematów myślowych. Gdzie znajduje się dzisiaj granica fachowości, specjalizacji, umiejętności współczesnego człowieka? Czy należy zatem uporczywie „butelkować” stare wzorce w nowym strumieniu zmian społecznych? Jak będziemy funkcjonować, jeżeli będzie brakowało wśród nas politologów, socjologów czy filozofów - architektów życia publicznego.

Jeżeli zaniechamy kształcenia politologów, a społeczeństwu wmówimy, że politolog to „człowiek politowania godny”, to kto podejmie debatę publiczną? Kto zadba o aktywizowanie lokalnych społeczności? Kto wreszcie wesprze polityków w ich mniej lub bardziej udolnych procesach decyzyjnych? Ograniczenie kształcenia prowadzące aż do zaniku nowoczesnej politologii w polskim życiu politycznym oznaczałoby otwarcie drzwi dla obywatelskiego analfabetyzmu i społecznej ignorancji. Czy naprawdę tego chcemy?

Zarząd Główny PTNP

Za zgodność:

/Roman Bäcker/

Prezes ZG PTNP

2012-10-17

SAGE is proud to offer free access to our highly advanced online research tools and resources, including SAGE Journals, SAGE Research Methods, and SAGE Knowledge. Designed to offer extensive research features, comprehensive access to robust scholarly content, and customization tools that allow researchers to refine and focus their research, these must-have tools are now available FREE until 31 October 2012.

 

Political Science Research and Methods (PSRM) is the new general political science journal from the European Political Science Association and Cambridge University Press and is dedicated to publishing original scholarly work of the highest quality from all subfields of political science.

The journal specifically welcomes research that applies rigorous methods to empirical or theoretical problems and promotes a rigorous scientific approach to the study of politics. PSRM also welcomes work at the intersection of political science and related disciplines such as economics and sociology.

Prof. dr hab. Arkadiusz Żukowski, dyrektor Instytutu Nauk Politycznych na Wydziale Nauk Społecznych UWM w Olsztynie, po raz drugi został wybrany do Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk (kadencje 2007-2010, 2011-2014). Na pierwszym posiedzeniu obecnej kadencji Komitetu Nauk Politycznych PAN prof. A. Żukowski został wybrany do pięcioosobowego Prezydium.

Komitet Nauk Politycznych PAN powstał już w 1972 roku i grupuje od lat najwybitniejszych krajowych politologów. Zdecydowanie zdominowany jest przez profesorów z Uniwersytetu Warszawskiego. W obecnej kadencji brakuje przedstawicieli z takich politologicznych ośrodków uniwersyteckich jak: Białystok, Bydgoszcz, Szczecin, Opole, Rzeszów czy Zielona Góra.

Zakres działania Komitetu ogniskuje się przede wszystkim na zagadnieniach nauki o polityce, a w szczególności obejmuje: teoretyczne podstawy nauk politycznych, systemy polityczne i mechanizmy ich funkcjonowania, główne nurty myśli politycznej we współczesnym świecie, przeobrażenia systemu politycznego w Polsce, współczesne stosunki międzynarodowe. Przy Komitecie działają cztery sekcje: Sekcja Teorii i Metodologii Badań, Sekcja ds. Kontaktów z Uczelniami Niepublicznymi, Sekcja ds. Kontaktów i Współpracy Międzynarodowej, Sekcja Dydaktyki. Prof. A. Żukowski w ramach prac Komitetu w poprzedniej kadencji brał m.in. aktywny udział w opracowywaniu minimów programowych dla kierunku „politologia". Natomiast w obecnej kadencji współtworzył ramy nowej dyscypliny naukowej „nauki o polityce publicznej".

Tylko do 14 września przyjmowane są dokumenty od osób chcących studiować nauki o polityce na studiach III stopnia (doktoranckich).

Zasady i tryb przyjmowania kandydatów określa uchwała Senatu.