Roman Komorowski - Katedra Łąkarstwa i Urządzania Terenów Zieleni

    Urodził się 8 sierpnia 1912 roku w Kijowie. Gimnazjum Ogólnokształcące ukończył w Wilnie w roku 1931, następnie studiował na Uniwersytecie im. Stefan Batorego w Wilnie uzyskując w 1937 r. dyplom inżyniera rolnictwa. Już jako student interesował się użytkami zielonymi specjalizując się u prof. dr Janusza Jagmina. Bezpośrednio po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako powiatowy instruktor łąkarstwa w powiecie wileńsko-trockim. Na stanowisku tym zatrudniony był do chwili wybuchu wojny. W okresie wojny pracował również w rolnictwie na stanowisku kierownika gospodarstwa. Jednocześnie brał czynny udział w walce z okupantem w szeregach Armii Krajowej. W latach 1945-1946 był zatrudniony w Sandomiersko-Wielkopolskiej Hodowli Nasion w Jasicach na stanowisku asystenta, a następnie w latach 1946-1949 jako kierownik gospodarstwa. Od 1949 roku (do 1952) pracował w Okręgowym Zarządzie PGR w Olsztynie jako referent łąkarstwa i plantacji nasiennych traw. W roku 1953 przechodzi do pracy w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie do Katedry Uprawy Łąk i Pastwisk – początkowo na stanowisko starszego asystenta, a następnie adiunkta. Bezpośrednio po rozpoczęciu pracy bierze czynny udział w organizacji Katedry oraz w pracach dydaktyczno-wychowawczych i naukowych. W roku 1960 uzyskuje stopień doktora nauk rolniczych na podstawie obrony pracy doktorskiej pt. „Badania nad ekotypami wyczyńca łąkowego (Alopecurus pratensis L.) woj. olsztyńskiego”.

    Prace prowadzone przez dr Komorowskiego dotyczyły zagadnień nurtujących praktyczne rolnictwo z zakresu zagospodarowania łąk i pastwisk, siedliska użytków zielonych oraz plantacji nasiennych traw. W ujęciu liczbowym jego naukowa działalność jako autora lub współautora przedstawia się następująco: prace naukowo-badawcze – 7, prace naukowo-badawcze (usługowe w maszynopisie) – 3, popularno-naukowe – 3, popularne – 7, skrypty – 3. Miał również daleko zaawansowaną pracę habilitacyjną o nasiennictwie traw.

    Dr inż. Roman Komorowski prowadził również ożywioną działalność popularyzatorską. W jej ramach poświęcał bardzo dużo czasu szkoleniu służby rolnej na różnych kursach organizowanych przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w woj. olsztyńskim, białostockim oraz gdańskim. Był również I konsultantem w PGR z zakresu uprawy łąk i pastwisk. Obok zagadnień rolniczych szeroko interesował się humanistyką, szczególnie naukami historycznymi. Postępowanie dr Komorowskiego wyróżniało się wyjątkowo wysokimi walorami etycznymi. Umiłowanie zawodu oraz wielka pracowitość postawiły go w szeregu wybitnych fachowców w Polsce. Dr Roman Komorowski dobrze zasłużył się polskiemu łąkarstwu.

    Zmarł 6 lutego 1970 roku w wieku 58 lat.