Komisja Europejska postanowiła oficjalnie odpowiedzieć na pytanie, które w związku z obecną sytuacją epidemiologiczną co raz częściej jest zadawane – czy można powołać się na klauzulę „siły wyższej” w trwającym projekcie, w związku z wirusem COVID-19?
Wg art. 51 MGA (Model Grant Agreement) „siła wyższa” (ang. force majeure) odnosi się do nadzwyczajnego i nieprzewidywalnego zdarzenia lub sytuacji, które są poza kontrolą beneficjentów i które uniemożliwiają im wypełnienie zobowiązań w ramach projektu.
Jeżeli taka sytuacja wystąpi, beneficjenci muszą natychmiastowo poinformować Komisję, która przeanalizuje każdy przypadek indywidualnie. Ponadto beneficjenci muszą niezwłocznie podjąć wszelkie niezbędne kroki w celu ograniczenia szkód spowodowanych działaniem „siły wyższej” (np. spróbować anulować bilet lotniczy, ubiegać się o zwrot kosztów ubezpieczenia od kosztów rezygnacji itp).
Koszty będą kwalifikowalne, jeśli spełnią ogólne warunki kwalifikowalności określone w art. 6 MGA, podobnie jak wszelkie inne koszty poniesione w ramach projektu.
Na przykład: Jeśli spotkanie/wydarzenie nie może odbyć się z powodu „siły wyższej”, koszty podróży i zakwaterowanie mogą być rozliczone w projekcie, jeżeli spełniają warunki kwalifikowalności kosztów, nawet jeśli beneficjent nie podróżował i nie wziął udziału w spotkaniu/wydarzeniu.
Jeżeli „siła wyższa” pociąga za sobą dodatkowe koszty dla realizacji projektu, koszty te mogą być kwalifikowalne, jeśli jest to konieczne do realizacji projektu (np.odwołana konferencja zostanie przeniesiona na późniejszy czas). Nie można jednak zwiększyć maksymalnej kwoty grantu.
Więcej informacji tu.