Prof. Antoni Żebracki urodził się w 1914 r. w Sanoku. Dzieciństwo i młodość spędził w Kołomyi (obecnie Ukraina). Po uzyskaniu matury ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, a następnie studiował weterynarię na Uniwersytecie Lwowskim. W 1939 r. po ataku Niemiec na Polskę jako artylerzysta walczył w obronie tego miasta. Po zajęciu Lwowa przez Sowietów udało mu się uciec z konwoju żołnierzy polskich prowadzonego na Wschód. Należał do Armii Krajowej - zgrupowania Orląt Lwowskich. Po wojnie został zatrudniony jako pracownik naukowy w nowo tworzonym uniwersytecie UMCS w Lublinie na Wydziale Weterynarii. W 1961 r. został zwolniony z uczelni w Lublinie, ale szczęśliwie znalazł zatrudnienie na podobnej uczelni we Wrocławiu. W 1969 roku przeniósł się do Olsztyna, gdzie w Wyższej Szkole Rolniczej kierował Katedrą Patologii Rozrodu i Położnictwa na Wydziale Weterynaryjnym. Był dużym autorytetem naukowym. W 1980 roku jako jeden z nielicznych profesorów włączył się w działalność powstającego wówczas NSZZ Solidarność. W 1984 roku przeszedł na emeryturę, ale nadal działał w samorządzie lekarsko-weterynaryjnym. W 1988 roku włączył się w organizację opozycyjnego wobec ówczesnych władz komunistycznych Olsztyńskiego Klubu Obywatelskiego, zaś w 1989 r. zaangażował się w kampanię wyborczą do Sejmu i Senatu, wspierając opozycyjnych kandydatów. Zmarł 29 stycznia 1998 roku, pozostawiając bogaty dorobek naukowy. Przez całe życie działał na rzecz wolnej i niepodległej Polski. Wyróżniony wieloma medalami, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz odznaczeniami: Zasłużony Pracownik Rolnictwa i Zasłużony dla Warmii i Mazur.

Uroczyste spotkanie z okazji nadania imienia jednej z ulic: 11 kwietnia 2025 r., godz. 11.00, aula prof. Markiewicza (Oczapowskiego 14). 

Polecamy tekst: Ulica prof. Antoniego Żebrackiego w Kortowie.