Disc golf
Disc Golf grany jest podobnie do tradycyjnego golfa, lecz używa się w nim specjalnych dysków zamiast piłki i kijów, a dziura w ziemi zastąpiona jest celem – metalowym koszem z łańcuchami. Każdy rzut liczony jest jako jeden punkt. Celem gry jest ukończenie pola za pomocą najmniejszej liczby rzutów. Wygrywa gracz, który uzyskał najniższy wynik po przejściu wszystkich dołków.
Gra odbywa się bez sędziów, w duchu fair play i dobrej zabawy!
- Weź ze sobą dyski do disc golfa albo zwykłe frisbee i zrób zdjęcie mapy pola (lub pobierz pdf mapy znajdujący się poniżej).
- Idź na pierwszy dołek i stojąc na tee (pole startowe) rzuć dyskiem w kierunku kosza.
- Kolejne rzuty oddawaj z miejsc, w których zatrzymał się Twój dysk.
- Gdy będziesz już wystarczająco blisko, traf dyskiem do kosza, celując w środek łańcuchów.
- Gdy skończysz, policz ile wykonałeś rzutów i porównaj z par dołka, czyli ilość rzutów przewidzianą na ukończenie danego dołka (zazwyczaj 3 rzuty).
- Po skończeniu dołka przejdź na kolejne tee, zapisz wynik i graj dalej, aż przejdziesz całe pole.
- Najwięcej zabawy jest w grupie – zabierz znajomych lub rodzinę i zagrajcie wspólnie rundę!
- Należy zachować ciszę i spokój w trakcie wykonywania rzutu przez innego gracza.
- Należy stać ZA graczem, który wykonuje rzut.
- Należy wyciągnąć dysk z kosza od razu po ukończeniu dołka.
- Należy uczyć, pomagać i tłumaczyć zasady nowym graczom.
- Należy przepuszczać szybsze grupy graczy, jeśli to możliwe.
- Należy zachowywać porządek.
- Nie wolno w żaden sposób zmieniać ani niszczyć elementów pola oraz naturalnej zieleni.
Mapa pola do Disc Golfa Kortowo UWM w formacie PDF
Mapa pola do Disc Golfa Kortowo UWM w formacie PNG
Cel to metalowy kosz na słupku z podwieszonymi łańcuchami, które służą do wyłapywania dysków. Trzeba rzucić w taki sposób, aby dysk zatrzymał się w koszu lub w łańcuchach. Jeśli dysk zatrzyma się na czapce (element mocowania łańcuchów) nie uznaje się za zaliczony.
Każdy dołek zaczyna się rzutem z tee (pola startowego). W momencie rzutu należy znajdować się w polu tee.
Dołek rozpoczyna gracz, który uzyskał najmniejszą liczbą punktów na poprzednim dołku. Każdy kolejny rzut wykonuje gracz, który znajduje się najdalej od kosza.
Lie to miejsce, w którym zatrzymał się dysk po rzucie. Należy go oznaczyć markerem – mini dyskiem, lub rzucać bezpośrednio zza rzuconego dysku (grafika poniżej). Trzeba uważać, aby w momencie wyrzutu jedna noga dotykała lie, a druga noga nie była bliżej kosza niż lie.
Kolejne rzuty muszą być wykonywane bezpośrednio z lie. Można brać rozpęd i przekraczać lie po wyrzucie o ile dysk znajduje się co najmniej 10 metrów od kosza. Dla wszystkich rzutów z odległości poniżej 10 metrów od kosza nie można przekraczać lie po wyrzucie dysku, dopóki gracz nie wykaże pełnej kontroli i równowagi (np. podniesie marker lub dotknie nogą ziemi za markerem). Błąd oznacza rzut karny.
Mandatory (mando) to wyznaczony element toru (np. drzewo, słup), który należy minąć zgodnie z oznaczeniem na mapie.
Jeśli dysk zatrzyma się na drzewie, należy oznaczyć lie pod (lub za, jeśli nie można bezpośrednio pod) miejscem, w którym się zatrzymał i ściągnąć dysk, nie uszkadzając drzewa.
Dysk poza polem gry – jeśli po zatrzymaniu się dysk jest wyraźnie w całości za linią OB, to gracz, którego dysk zatrzymał się na OB, dostaje jeden rzut karny. Kolejny rzut wykonuje z lie, które jest w promieniu do 1m, w linii od miejsca (grafika poniżej), w którym dysk ostatni raz przekraczał linię OB. Stałe zbiorniki wodne oraz drogi i ulice zazwyczaj traktowane są jako OB.
Podobnie jak w tradycyjnym golfie, gdzie do każdego uderzenia dobiera się odpowiedni kij, w disc golfie do każdego rzutu wybiera się odpowiedni dysk ze swojej torby. Dyski różnią się kształtem, charakterystyką lotu, wagą i rodzajem plastiku. Podstawowy podział to:
