Prof. Agata Bancerz-Kisiel decyzję o rozpoczęciu studiów doktoranckich w 2005 r. podjęła pod koniec kształcenia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej UWM. Po praktykach klinicznych stwierdziła, że praca w lecznicy nie do końca jej odpowiada – dużo atrakcyjniejsza wydawała się ścieżka naukowa. Stopień doktora nauk weterynaryjnych uzyskała na macierzystym wydziale w 2009 r., zaś stopień doktora habilitowanego nauk weterynaryjnych w roku 2016. Pracuje w Katedrze Epizootiologii Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UWM.

Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół dwóch zasadniczych nurtów badawczych. Pierwszy z nich dotyczy korelacji między obecnością genotypowych i fenotypowych markerów zjadliwości a zdolnością bakterii Yersinia enterocolitica do produkcji enterotoksyn. Drugi związany jest z wykrywaniem tych bakterii u różnych gatunków zwierząt gospodarskich i wolno żyjących, celem zdefiniowania ich roli jako nosicieli, rezerwuarów i potencjalnych źródeł zakażenia dla człowieka. Jest autorką bądź współautorką ok. 100 prac naukowych oraz 209 nowo zdefiniowanych sekwencji nukleotydowych i 234 sekwencji białkowych, umieszczonych w GenBank NCBI.

Indeks Hirscha prof. Bancerz-Kisiel według bazy Web of Science Core Collection wynosi 13, a suma cytowań przekracza 400. Realizowała kilka projektów naukowych (w trzech była kierownikiem). Obecnie kieruje usługą badawczą zamówioną przez podmiot zewnętrzny oraz uczestniczy w projekcie realizowanym we współpracy międzynarodowej. Wypromowała dwie magistrantki, dwoje doktorów nauk weterynaryjnych, ośmiokrotnie recenzowała rozprawy doktorskie lub postępowania habilitacyjne. Za działalność naukową była wyróżniana nagrodami rektora UWM oraz Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych

– Co w swojej pracy lubię najbardziej? – zastanawia się prof. Bancerz-Kisiel. –  Różnorodność. Jednego dnia mam zajęcia ze studentami, drugiego piszę wniosek grantowy lub artykuł naukowy, a w kolejnym tygodniu na przykład recenzuję doktorat. W międzyczasie prowadzę badania naukowe i różne działania organizacyjne, uczestniczę w posiedzeniach rad, komisji, Senatu UWM, czy też wyjeżdżam na konferencje. To sprawia, że się nie nudzę, a dodatkowo motywuje mnie do ciągłego rozwoju w bardzo zróżnicowanych obszarach.

Prof. Agata Bancerz-Kisiel od 2019 r. pełni funkcję prodziekana ds. rozwoju Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, od tego samego roku jest także członkinią rady naukowej dyscypliny weterynaria, rady dziekańskiej oraz rady edukacyjnej UWM. W 2020 r. została powołana do Senatu UWM oraz na przewodniczącą senackiej komisji ds. kadrowych. Przewodniczy także wydziałowej komisji ds. programu studiów oraz wydziałowej komisji ds. weryfikacji osiągniętych efektów uczenia się dla osób ubiegających się o przeniesienie na studia z uczelni ukraińskich. Za działalność organizacyjną nagradzana indywidualnymi i zespołowymi nagrodami rektora. W 2021 r. otrzymała od Prezydenta RP Brązowy Medal za Długoletnią Służbę.

A co prof. Bancerz-Kisiel robi w wolnym czasie? Czyta, najchętniej kryminały, które przenoszą ją do świata zupełnie odmiennego od jej codzienności. To ją odpręża. Najbardziej jednak odpoczywa na wyjazdach, które sama organizuje. Z mężem Adamem i dziećmi, a ma ich trójkę: Antosię, Stasia i Hanię, podejmuje wyprawy przyrodnicze. Najbardziej odległe wiodły po parkach narodowych USA i po Nowej Zelandii. A gdy podróżuje tylko z mężem – to po miastach, ich zabytkach i muzeach.

lek