OBLICZA REGIONALIZMU
TOŻSAMOŚĆ – IDEE – PRAKTYKA
Ogólnopolska konferencja naukowa – Olsztyn, 24-25.10.2013 r.
Parafrazując sławetne słowa wpisane w Manifest Komunistyczny można stwierdzić, że współcześnie po Polsce i Europie krąży „widmo” regionalizmu. Niesłabnąca jego siła czyni zeń atrakcyjny poznawczo obiekt naukowych dociekań. Regionalizm to zjawisko definiowane jako ideologia, wokół której ogniskują się mniej lub bardziej liczne, bardziej lub mniej sformalizowane organizacje i ruchy społeczne nakierowujące swoją aktywność na ochronę, propagowanie czy odbudowę regionalnych (kulturowych, społecznych i ekonomicznych, a także politycznych) odrębności. Przedmiotowe zjawisko wygenerowane przed stuleciami przez znoszące odrębności regionalne, uniwersalizujące narodową kulturę narodowe państwo, intensyfikowane przez procesy globalizacyjne, było i jest obiektem naukowych dociekań nauk społecznych i humanistycznych (językoznawstwa i literaturoznawstwa, etnologii i socjologii, nauk politycznych i ekonomii, a także społecznej geografii czy nauk prawnych). Zdaje się jednak, że istnieje uzasadniona konieczność usystematyzowania naukowej nad regionalizmem refleksji, takiej która po pierwsze przekraczałaby granice wąsko pojmowanych dyscyplin naukowych, po drugie wykorzystując płodne poznawczo wątki wypracowywane dotychczas pokonywałaby ich słabości, proponując nowatorskie ujęcia. czytaj dalej
