Mikroplastik jest wszędzie 

To jedno z najczęściej stosowanych tworzyw sztucznych, z którym mamy do czynienia już na etapie wczesnego dzieciństwa – choćby poprzez zabawki czy smoczki. O tym, że spotykamy to tworzywo na swojej drodze, często najprawdopodobniej nawet nie wiemy… Jeśli na przykład o żywność idzie, zapewne w pierwszej kolejności wskażemy tę w plastikowych opakowaniach jako miejsce zderzenia z mikroplastikiem. I to oczywiście trop słuszny, ale czy wiedzieliście, że cząsteczki mikroplastiku znajdują się chociażby na… niczym nieopakowanych owocach i warzywach? Jak się okazuje, największe obciążenie mikroplastikiem dotyczy uwielbianych przez wielu ryb i owoców morza, czemu zresztą człowiek jest w dużej mierze winien. Mikroplastikowa skaza na organizmach morskich i oceanicznych spowodowana jest znaczącym zanieczyszczeniem wód.  

Jak mikroplastik wpływa na nasz organizm? 

Wydawać by się mogło, że w XXI wieku nie ma ucieczki od mikroplastiku – i zapewne to prawda, że wyjątkowym trudem byłaby całkowita eliminacja kontaktu z tym tworzywem. Ale da się ten kontakt ograniczać! Dlaczego warto to robić? Przyjmuje się, że człowiek spożywa około 5 g mikroplastiku tygodniowo. To znaczna ilość, a badania (w których brał udział dr inż. Karol Mierzejewski) wykazują, że spożycie mikroplastiku może wpływać na rozwój m.in. chorób cywilizacyjnych, problemów z układem krążenia, nowotworów. Podczas wykładu badacz szczegółowo opowie o konsekwencjach kontaktu z cząsteczkami i sposobach na ich ograniczanie. 

Jeśli chcesz dowiedzieć więcej o mikroplastiku, zapamiętaj: 

• 26 marca o 12.00, 

• Biblioteka Uniwersytecka UWM (ul. M. Oczapowskiego 12 B), 

• sale 306/307. 

My już nie możemy się doczekać! 

Karol Mierzejewski 

Dr inż. Karol Mierzejewski jest adiunktem w Katedrze Anatomii i Fizjologii Zwierząt na Wydziale Biologii i Biotechnologii. W swojej pracy naukowej zajmuje się badaniami nad wpływem mikroplastiku PET – jednego z najczęściej stosowanych tworzyw w produkcji opakowań do żywności – na organizm. Jego badania koncentrują się na ocenie, czy mikroplastik może stanowić czynnik ryzyka rozwoju chorób cywilizacyjnych, takich jak cukrzyca czy schorzenia sercowo-naczyniowe.